Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
dziewczyna,przyktórejmógłbymodreagowaćstresmałżeński.Czego
tywłaściwiechcesz?Zrobiłaśsięniedowytrzymania.Ococichodzi?
–Czegochcę?Chcę,żebyśmniezauważał,niekpiłzemnie,
żebyśrozmawiałzemnąiliczyłsięzmoimzdaniem.Chcę,żebyś
mniekochał.Aterazchcęcicośpowiedzieć.
–Trudnocięniezauważyć.Odkilkutygodniawanturujeszsię
codziennie.Naraziejeszczeliczęsięztwoimzdaniem,aleprzyznaję,
żewolałbymniesłuchaćtego,comizarzucasz.Codoostatniego
punktu...Tozależybardziejodciebieniżodemnie.Jestemznatury
estetą.Ożeniłemsięześliczną,wesołą,inteligentnądziewczyną,
wydawałomisię,żeonamniekocha,ajają.Wniczymnie
przypominasztamtejdziewczyny.Wdodatkuniewiem,ococichodzi.
Czegoodemnieoczekujesz?Tarozmowajestbezsensu,zresztą
podobniejakpoprzednia.Jeżelimaszcośistotnegodopowiedzenia,
toniepłacz,tylkomów.Słucham.
–Niemogęrozmawiaćwatmosferze,jakąstwarzasz.
–Wobectegonierozmawiaj.Wychodzę.
–Dokąd?
–Nieistotne.
–Kiedywrócisz?
–Niewiem.Postaramsięzadzwonić.
Edytawstajezfotelaiwychodzizpokojuzpłaczem.Paweł
krzywisięzniesmakiem,podchodzidookna.Bezmyślniepatrzy
naulicęoświetlonązachodzącymsłońcem.Zbliżasięzima,miasto
wyglądaszaroismutno.Nawetsłońceświeciwypłowiałym,mętnym
blaskiem,jakbyresztkamisił.Wiatrunosiniesprzątnięteliście.
„Bezsensu–myśliPaweł.–Absurdalne.Cokolwiekzrobięlub
powiemjestbezsensu.Jeżeliterazwyjdę,toprzecieżtuwrócę
iwszystkozaczniesięodpoczątku.Onaterazposzławypłakiwaćsię
przedswojąmamusią,któranieuchronnieprzypomni,żeostrzegała
jąprzedemną.Obiezgodniedojdądowniosku,żepoleciałem
namajątek,dom,pieniądze.Bzdura.Nieprawda.Byłemwniejbez
pamięcizakochany.Terazwprosttrudnowtouwierzyć.Cozrobiliśmy
ztąmiłością?Wystarczyłozaledwiepółrokuwspólnegożyciaico?
