Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
PROLOG
Claire
–Cotakdługo?
–Nicniemów–sapięzwysiłku,odstawiająckarton
zksiążkami.–Jakbyśmitrochępomógł,szłobyznacznie
szybciej.
Teoprzewracaoczaminamojąaluzję,lecznadalnie
garniesiędopomocy.TypowyTeo.Znamysię
oddzieciństwaimójprzyjacielnigdyniesplamiłsię
ciężkąpracą.Wsumietożadnąpracą.Jakbyłdzieckiem,
chętniewszystkimpomagał.Zwłaszczaciotce,mojej
dawnejsąsiadce,przyjeżdżałdoniejwkażdewakacje.
Terazzwyczajniejestleniwy.Nawspomnienie
dziecięcychlatlekkosięuśmiecham.
Rozglądamsiępomałymnowojorskimmieszkanku,
odtejporybędętumieszkać.
Powinnamsięcieszyćsamodzielnością,lecztakniejest.
Wcaleniechciałamsiętuprzeprowadzać.Rodzicemnie
dotegoprzekonali.Oniiterapeuta.
Stwierdzili,żenowemiastoiotoczeniemipomogą.Jak
nibyizolacjaodnajbliższychmamipomóc?
Niebyłojednakinnegowyjścia.Niepotym,costałosię
dwalatatemu.
Ponadtopowinnamwreszcieskończyćstudia,
awłaściwiezacząć.
