Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Uwagiwstępne
ηē,
Hē,
Θ,:T,th,
ii,
ϊI,
I,
Hi,
Κ,KK,k,
Λ,λL,l,
Μ,μM,m,
Ν,νN,n,
Ξ,ĘKs,ks,
O,
u,
Π,πP,p,
Pr,
Σ,σ,gS,s,
Τ
,TT
,t,
υy,
Hy,
ϋÿ,
Φ,φPh,ph,
Χ,χKh,kh,
Ψ
ωō.
,ψPs,ps,
Uwagi:
Symbolzapisujęjakoai,ponieważwgreceklasycznejzczasówpierwszych
komediiArystofanesa(ale,byćmoże,nieostatnich)i,którądziśzapisujemyjako
subscripta,najprawdopodobniejtworzyłajeszczewrazzpoprzedzającąsamo-
głoskądyfongii(byćmożezwyraźniesłabsząartykulacjądrugiejsamogłoski
dyfongu,która,jeśliwystępowałaprzedkolejnąsamogłoskąwwyrazie,mogłabyć
wymawianajakopółsamogłoska/j/)(Allen1987:84-88).nieuznajęzatemza
dwugłoskęniewłaściwą,wktórejartykulacjiwybrzmiewatylkojednasamogłoska.
SymbolΖzapisujęjakoZd,wzorującsięnaAllenie(1987:56-59).*
*
Obecnieliteręζnajczęściejzapisujesięliterąz,alewliteraturzezwiązanejzGrecjąstarożytną
spotykasiętakżezapiswpostacizbitkidz,np.Dzeus(Parandowski1989:39)lub(Ruther-
ford1912:108),prawdopodobnierozumianąjakogłoska/dz/.Wartośćfonetycznąsymboluζ
15