Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Trzymałsiędzielnieodpierwszejchwili;potemudawało
musięzapominaćnacałegodziny–byłprzecie
dzieckiemjeszcze.
Matkaprzyjęłagozczułościądrżącąiłzawą.
Troskliwośćzjakąwpatrywałasięwpostaćiwtwarz
syna–denerwowałaLukę.Uśmiechającsięczule,myślał:
patrz,patrziletylkozechcesz–choćbyśnawetodgadła
mojemyśli,nieumiałabyśpojąćaninajlżejszejznich.
Obejrzmniedokładnie,zapamiętajsobiejakwygląda
każdyszczegółmejpostaci;bojeślimniewogólejeszcze
razujrzysz,towstaniecokolwiek––hm–uproszczonym.
Młodszybratniepróbowałnawetukryćuwielbieniadla
umundurowanegowojaka;rósłzdumy,żemabohatera
wrodzinie,żewolnomugonawetdotknąć,żejestznim
naTy.Swojądrogąledwośmiałkorzystaćztych
bezcennychprzywilejów.–Siostranatomiast,
szesnastoletniadziewczynka,okazywaławielkie
onieśmielenie.Ionaledwośmiałasięzbliżyćdożołnierza;
samazapewneniewiedziała,dlaczego–wkażdymrazie
nieuwielbieniebyłoprzyczynąjejzażenowania.
Lukozdawałsobiejasnosprawęzwszystkichtych
zjawisk;patrzyłnaswychnajbliższychzbezwzględną
przenikliwościącierpiącego.Podziwubratairytował
godopasji–podobniejakzupełnieprzecieżbezsilna
troskliwośćmatki.Leczonieśmieleniesiostry,ogólne
zajęciesięnim,fakt,żebyłniezaprzeczonymośrodkiem
rodziny–touznawałzanależnymutrybut.Mielizupełną
słuszność,jeśligotraktowaliniemalzczcią,jeślimatka
nawetmusiałaustąpićprzedjegopowagą;przeciewracał
zpiekła,jakDante3.Należałmusiętrwożnyhołd,drżący
szacunek.O,należałmusię.Tymbardziej
–żemuprzecienicabsolutnieponadtodaćniemogli.
Zastałwszakżewdomuniesamątylkonajbliższą
rodzinę.Opróczmatkiirodzeństwapowitałbezzapału
kuzynkęEdę.Znałjąoddawna,alebardzopobieżnie;
właściwienieznałjejwcale.Nascharakteryzowanie
swegooniejpojęciawybrałjednotylko,wyraźnie
określonesłowo:żejestnieznośna.Edabowiemnie
okazywałanigdyanizdziwienia,aninagłego
