Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
18
Wprowadzenie
onamniejautentycznanp.,gdynatężenieemocjijestwysokie,sąonewniewiel-
kimstopniurefleksyjnelubprzytłaczającawiększośćfenomenówpodanajest
wmodalnościprzypomnieniowej.
Transcendencjapodmiotu,toznaczytakajegoekspresja,któramożebyć
wsposóbadekwatnyzrozumianaprzezinneosoby,jestoboksamowiedzyire-
fleksywnościkonstytutywnymczynnikiemdlaautentyczności.Granicznymfe
-
nomenemjesttutajcielesność.Własneciałomożebyćdoświadczanewperspek-
tywiepodmiotowej(jestemciałem)orazprzedmiotowej(posiadamciało).Jest
toważnywymiarzjawiskamaski,któraposiadazarównofunkcjęzasłaniającą,
jakiekspresywną.Człowiekjestucieleśnionąpodmiotowościąidlategowyra-
żaniesiebienależydojegoistoty.Ciałowspółkonstytuujepodmiotowośćcałego
człowiekaijednocześniepermanentniejąwyraża.Zagadnieniecielesnościzo-
stałoomówionegłówniewrozdziałachsiódmymiósmym.
Monada,którąopisujeHusserl,niejeststrukturązamkniętą.Twórcafe-
nomenologiipiszeonbijącychz«ja»aktach”
,któretworząkomunikacjęmię-
dzyosobami.Zdolnośćdokomunikacjinależydostrukturytranscendentalnej
podmiotu.Dziękiniejrealizujesięjegointersubiektywność,awkonsekwencji
powstająwięzimiędzyosobowe.Oznaczato,żedoświadczenieobcościinnego
podmiotujestwarunkiemumożliwiającympoznaniesiebieiświatajakorzeczy-
wistegoiobiektywnego.Husserlopisujedoświadczenieintencjonalnegoprze-
nikaniainnejmonadywgłąbmojejpodmiotowości.Tozjawiskojestdanejako
realne.EdytaSteinwskazuje,żeposiadamyświadomośćprzeżyć,któresąźró-
dłowoobecnewinnychosobach.
PomocnesątutajopisyKępińskiego,którewskazują,żeograniczanieinter-
akcjimiędzyosobowychprowadzidoatrofiiintersubiektywności,awdalszej
konsekwencjidorozpadustrukturypodmiotowej.Jesttomocnaprzesłanka
potwierdzającatezęHusserla,zgodniezktórąintersubiektywnośćrealizowana
wdialoguikomunikacjiwieloosobowejstanowikonstytutywnyelementnaszej
podmiotowości.
Źródłowoautentycznymdoświadczeniemintersubiektywnymjestwczucie,
któredokonujesięwnżywejteraźniejszości”
.Polegaononp.natym,żepodmiot
radujesięczyjąśradością,anietylkozpowoduczyjegośprzeżycia.Rozwójtego
wymiaruautentycznościdokonujesięwaktachrozumienia.Przeztegorodzaju
działanienastępujemodyfikacjapodmiotu.Tazdolnośćdoprzenoszeniasięro-
zumieniemwinnegojestpodstawątworzeniawspólnoty.Najważniejszaanaliza
tejproblematykizostałazaprezentowanawrozdzialedziesiątym.
Takajestpodstawowastrukturateoretycznapracy.Obecniezostanąprzed-
stawionenajważniejszetezy,którezostałyomówionewkolejnychrozdziałach.
Rozdziałpierwszyjestpoświęconyanaliziezjawiskaautentyczności.Zosta-
łoprzedstawionepodstawoweznaczenietegoterminu.Istotnymaspektemba-
danegozjawiskajestautentycznośćmyśli.Uzyskująonetakistatuswówczas,
gdyzostanąpotwierdzoneprzezpodmiotaktemwoliiwtensposóbuznane.
Ważnedlaautentycznościjestkryterium,napodstawiektóregojestpodejmo-
wanatakadecyzja.
