Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
I.Wprowadzenie
15
przestrzeniwypełnionejrozproszonymiznaczeniami.Przypomina
toniecoudziałwmającymmiejscewprzestrzenipublicznej,aza-
razemtransmitowanymnażywowielomakanałamikoncerciepo-
pularnegoartysty,któregotwórczośćznamyjużzpłyt,teledysków
iinnychkoncertów.Abygoopisać,niemożemyskupićsięnasa-
mejmuzyce,kontakciezpublicznością,czyteżnaaudiowizualnej
oprawie.Musimyrozpatrywaćtowydarzeniewcałości,jakosze-
rokikontekstartystyczny,któregoniemożemyobjąćspojrzeniem,
bowymykasiępojedynczejperspektywie.Tenkontekstmaswoje-
goautora,myzaśuczestniczymywjegodziele.Niewchodzimyza
kulisyiniepytamyosztabludziodpowiedzialnychzaprzygotowa-
nietegospektaklu,specjalistówodmarketinguiefektówspecjal-
nych,abyostatecznieoddzielićprawdziwąsztukęodmechanizmów
przemysłurozrywkowego.Wpierwszejkolejnościoglądamyto,co
sięnamprezentuje,poruszamysiętylkopopowierzchni,mapujemy
horyzontalnąprzestrzeńznaków,obserwujemywydarzenianasce-
nie(zaplecze,zktóregosztabludziwszystkimsteruje,nasnieinte-
resuje,jestukrywane,obsceniczne)izmieniamypozycje,bozkaż-
dejspektaklwyglądainaczej,nigdyzaśniejestwidocznywpełni.
Dopierokiedyrozpoznamycałośćjakojednowydarzenie,kontro-
lowaneprzezartystę–aktora,możemypytaćostrategie,techniczne
warunkiprodukcjiiwszystkiepodmioty,któredecydująokońco-
wymsukcesietwórcy.Próbarozebraniazłożonegowydarzeniana
autonomiczneczęściidzieleniasiękompetencjaminiemożedopro-
wadzićdozrozumieniafunkcjonowaniatakiejsztukiiwrażenia,ja-
kiewywołuje.Sądzę,żeliteraturatworzonaprzezautorów,którzy
próczpismaidrukuangażująwswojąszerokopojętądziałalność
artystycznąrównieżnajnowszeformykomunikacji,działapodob-
niedomultimedialnegokoncertuitaksamojąodbieramy.Tekst
niejestautonomicznączęściąaniesencjątejsztuki,leczelementem
większegospektaklu.Nieczytamytakiejliteratury,lecznawigujemy,
poruszamysiępoprzestrzeni,którąautorzydlanaszaprojektowali.
