Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Terazwięckażdyrozumie,żematkaDżekabyła
kobietągospodarnąiżeDżekniebyłłobuzem
–bokażdemumożesięzdarzyć.
WięcżyłsobieDżek,kochanyprzezrodziców,
szanowanyprzezmłodszedziecizpodwórka.
WłaściwieDżekniemiałprzyjaciół,boniebyłbardzo
zręcznywzabawach,nieumiałopowiadaćbajekinie
lubiłżadnychpsotanifiglów.Zawszeostrzegał:
–Lepiejdajciespokój.Jeszczeszybęstłuczecie;
zobaczycie,żetosięźleskończy.
Koledzysięgniewaliinazywaligotchórzem.
Alejaktrzebabyłokupićnaspółkęśliwkialbocukierki,
zawszezwracalisiędoDżeka.Dżekwie,gdziejesttanio,
umiesiętargować,obliczyisprawiedliwiepodzieli.
Naprzykładwpięciurazemkupilidwadzieściacztery
wiśnie.Dżekwracadosklepuimówi:
–Niechpanidodajeszczejednąwiśnię,tokażdy
będziemiałpopięć,ajapanizatozwrócętorbę.
Albo:
–Niechpanizamienitojabłkonadwamałe.
PotemDżeksięnauczył,żechętniejdają,jeżelisię
mówinie„niech”,a„proszębardzo”albo„niechpani
będziełaskawa”.
Kupcowazarazzamienialbododa,bodlaniejtonicnie
znaczy.
Bywaczasemtak,żesąwiśniedojrzałe,lepsze
igorsze,dużeimałe–Dżekjużsobieporadzi.Burknie
tamktórygrymaśnik,żewoliczerwonycukierek,żechce
to,anietamto.Alewidzą,żeDżekniebierzedlasiebie
najlepszych,więccichną.IzatowłaśnieszanująDżeka.
Bywazresztą,żeDżekostrzega,żebyczegośnierobić
–nieposłuchająiźlenatymwyjdą.ZDżekiemkażda
zabawajestbezpieczniejszaidlategonieodmawiają,
jeżelichcesiębawić.
Dżekodmaleńkościlubiłliczyć.Zbierałiliczyłzapałki,
biletytramwajowe,liczyłsklepy,domy,kroki,
samochody.WieDżek,ilejestsklepówdoroguzprawej
ilewejstrony.Dżekchcebyćkupcem.
Razniebyłoświatłanaschodachiojciecchciałzapalić
