Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
iprozaik.W1917rokupoukończeniuszkołyśredniej
Aoyama-gakuin,doktórejsięprzeniósł,KimTongin
powróciłnakrótkodoKoreizpowoduśmierciojca.
Wkwietniu1918rokuożeniłsię,awewrześniuponownie
wyjechałdoJaponiiiwstąpiłdoszkołysztukpięknych
założonejw1909rokuprzezmalarzaKawabatęGyokushō
(1842‒1913).WczasiestudiówwJaponiiukształtowały
sięjegopoglądynaliteraturę.Towłaśniepodich
wpływemwroku1919zaangażowałsięwdziałalność
ruchuestetycznegopromującegodoktrynę„sztukadla
sztuki”.Wrazzinnymimłodymikoreańskimi
intelektualistamizałożyłczasopismo„Changjo”
(Twórczość),któregłosiłopotrzebęodejścia
oddydaktyzmuw„nowejprozie”koreańskiej,
reprezentowanejmiędzyinnymiprzezpisarzaYiKwangsu
(1892‒1950).Twórcyskupieniwokółtegoczasopisma
pragnęliodwzorowywaćrzeczywistość,opisującżycie
człowiekawmożliwienajbardziejobiektywnysposób.
Głosilioni,żewykorzystywanieliteraturyjakonarzędzia
wwalceideologicznejosłabiajejwartośćartystyczną.
Wpierwszymnumerze„Changjo”,któryukazałsię
wlutym1919roku,namiesiącprzedmasowymi
demonstracjamiantyjapońskimiwKoreinazywanymi
Ruchem1Marca,KimTonginopublikowałswójdebiut
literacki,opowiadanie
Yakhanjauiseulpeum
(
Smutek
słabeusza
).Wmarcu1919rokuprzerwałnaukęwJaponii
ipowróciłdokraju.Gdyjapońskapolicjakolonialna
odkryła,żeKimTonginnapisałmemorandumdla
antykolonialnegonarodowegoRuchu1Marca,pisarz
zostałskazanyna4miesiącewięzieniapodzarzutem
naruszeniaprawaprasowego.Swojeprzeżycia
