Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozważaniedrugie
1
Kiedywierszjestwolny?
MykołaRiabczuk,wybitnyukraińskipoeta,krytyk,
tłumaczipolitolog,odpowiedziałnatopytanie
wpoemacie
Prostolinijnewiersze
.Wedługniego
„wierszezawsze/sąwolne”[7].Nawetjeślinarzucimy
imrym,podyktujemyrytm,zakujemywstrofy
izamkniemywksiążkach,pozostanąsuwerenne
względemrozmaitychformspołeczno-politycznego
zniewolenia.Riabczukporównujewierszdolisa,który,
złapanywewnyki,udaje,żejestmartwy,byuśpić
uwagęmyśliwego.Gdytenoddalasię,abysprawdzić
innepułapki,liszzadziwiającązwinnościąuwalniasię
zpotrzaskuiucieka,niosącprzestrogędlainnych.
Riabczukprowadziwswymutworzesubtelną
polemikęzW.H.Audenem,którywsłynnymeseju
Poetaimiasto
postawiłtezę,żewszystkieustroje
polityczne,którychideezostaływywiedzione
zliteratury,musząprowadzićdotyranii.Dziejesiętak
dlatego,żekażdypoetamarzyotym,bystworzyć
dziełodoskonałeinienaruszalnewswejintegralności.
Gdybytękoncepcjęwierszaprzełożyćnakształt
miasta,otrzymalibyśmykwadratowąprzestrzeń,
wktórejludziezawszepokonujątesameścieżki
iwykonujądokładnietesameczynności.Wtakim
mieście-wierszuwolnośćbyłabysłowemzakazanym.
Światspołecznyukształtowanynawzóripodobieństwo
poezjitoreżimtotalitarny,wktórymżycieludzkie
poddawanejestcałkowitejkontroli.OdpowiedźAudena
nanaszewyjściowepytaniebyłabyjednoznaczna:
„wierszenigdyniesąwolne”.
