Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
naświadkawprocesieAdolfaEichmanna75.Wtedyteż
nagranojegorelacjęwInstytucieŻabotyńskiegowTel
Awiwie76.WcześniejbezwiedzyWdowińskiegoukazałsię
przedrukjegoartykułunałamachrewizjonistycznego
dziennika„Herut”.Wywołałon—oczymbędziejeszcze
mowa—gwałtownąpolemikęwkręgachsyjonistów
rewizjonistów.ZresztąsamozeznanieWdowińskiego
naprocesiezostałoprzyjętebardzokrytycznie—uznano,
żeszansapowiedzeniaświatuoŻZWzostałacałkowicie
zmarnowana77.Wreszciew1963r.wNowymJorku
ukazałysięjegowspomnieniaobejmująceokreswojny
iokupacji78.Winteresującychnasnajbardziejpartiach
książkidotyczącychpowstaniaifunkcjonowaniaŻZW
znalazłosięwielenowychwstosunkudowypowiedzi
zroku1946r.informacji.Odrazuwartozaznaczyć,
żezanalizyobutekstówwynika,iżWdowińskiniebył
naocznymświadkiemwieluspośródopisywanych
wydarzeń.Liczneszczegóły,cozostałozresztą
zaznaczonewtekście,pojawiłysiępodwpływem
kontaktówzczłonkamiorganizacjiizapisków
Ringelbluma79.Poznawczonajciekawszesąfragmenty
dotyczącewydarzeńzokresutworzeniaorganizacji,
wktórychautoruczestniczył.
Należyzaznaczyć,żewspomnieniaWdowińskiegonie
zostaływykorzystanewksiążceLazara.Niemożebyć
mowyoichnieznajomości,zwłaszczażeLazarodwiedzał
WdowińskiegowNowymJorku,niewykluczonerównież,
żeotrzymałmaszynopistekstu.Pominięcietozostało
