Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozmyślaniaprzerwałamama,którawołałaswo-
jedziecinaobiad.
–Tylkonicniemówmamie.Zgoda?Tomabyć
naszatajemnica!–powiedziałstanowczymgłosem
Antek,chowająctorbępodłóżko,poczymoboje
poszlidokuchni.
NastępnegodniazsamegoranaZosiazapukała
dopokojuAntka.
–Śpisz?–zapytałaprzezzamkniętedrzwisiostra.
–Terazjużnie!Obudziłaśmnie.Czegochcesz?–
zapytałzirytowanybrat.
–Chciałamporozmawiać.Mogęwejść?
–Wchodź–odpowiedział.
Zosiapowoliotworzyładrzwiiweszładopokoju.
Usiadłanatymsamymkrześlecowczorajipowiedziała:
–Przemyślałamnasząwczorajsząrozmowę
iuznałam,żeteżchcęnależećdokonspiracji.Mo-
głabymroznosićpocztęalbobyćpielęgniarką.Na-
uczyłbyśmniewszystkiego,cowieszoopiecenad
rannymi.
–Wykluczone.Maszzostaćwdomuipomagać
mamie–odpowiedziałAntek.
–Mamasobieporadzi.Wolęiśćztobą.Muszę
iśćztobą.Dobrzepamiętam,jakmówiłeś,żeprze-
cieżkażdapomocsięprzyda.Jeślimojakoleżanka
20
