Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wedługPaulaMacLeana–amerykańskiegoneurobiologa,który
nazwałukładlimbicznysiedliskiememocji–wzywaniepomocy
przezmłodezwierzęta.Młodemałpyrobiątocałyczas:pozostawione
przezmatkębezopieki,wołają,dopókiniewróci.Wyglądająna
nieszczęśliwe,siedzącsamenakonarzedrzewazkwaśnąminą,aich
płaczliwewołanianiesąwłaściwiedonikogobezpośrednio
skierowane.MacLeanzauważyłbrakwzywaniarodzicauwiększości
gadów,naprzykładuwęży,jaszczurekczyżółwi.
Wkilkuprzypadkachmłodegadówjednakwołają,żebymatkasię
nimizaopiekowała,kiedyjestimźlelubgdysązagrożone.Mieliście
kiedyśwrękachmałegoaligatora?Uważajcie,bouzębieniemająjuż
pełne,akiedyczująsięźle,wydajągardłoweodgłosy(podobnedo
szczeknięć),któremożeusłyszećmatkaiwyskoczyćzwody,aby
przyjśćimzpomocą.Towasnauczy,żebyniepowątpiewać
wuczuciagadów!
Wspomniałemotymdalajlamie,mówiąc,żespodziewamysię
empatiitylkouzwierząt,któresięzsobąwiążą,iżeniewielegadów
spełniatenwarunek.Niejestempewien,czygotozadowoliło,
ponieważchciałsięoczywiściedowiedziećczegośożółwiach,które
wyglądajązdecydowaniebardziejuroczoniżtedzikie,szczerzące
zębypotworyzrzęduCrocodilia.Pozoryjednakmylą.Niektóre
ztychzwierzątostrożnieprzenosząmłodewswoichwielkich
szczękachlubnaplecachibroniąichprzedniebezpieczeństwem.
Czasamipozwalająimnawetwyrywaćkawałkimięsazeswojej
paszczy.Dinozauryrównieżtroszczyłysięomłode,aplezjozaury,
wielkiegadymorskie,mogłybyćnawetżyworodne–rodzić
wwodziejednożywemłode,jakdzisiejszewieloryby.Znaszej
dotychczasowejwiedzywynika,żeimmniejlicznejestpotomstwo
zwierzęcia,tymlepiejbędziesięonoopiekowałomłodymi,toteż
uważasię,żeplezjozaurybyływprostzaślepionemiłościądoswoich
dzieci.Taksamojest,nawiasemmówiąc,zptakami,które
zperspektywynaukisąpoprostuupierzonymidinozaurami.
Dalajlamawytrwaledrążyłtemat,przeskakującnastępniedo
motyliipytającoichempatię,naconiemogłemsiępowstrzymaćod
żartu,że„oneniemajączasu,bożyjątylkojedendzień!”.Krótkie
życiemotylijesttaknaprawdęmitem,jednakcokolwiekteinsekty
