Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wydajęsięwszelakouzgadnianiesprzecznościcelem
przypisaniaBuddziewszystkichwypowiedzi.Metodycznie
jedyniemożliwądrogąjestzanalizowaniewarstw
przekazuliterackiego,zanimpodejmiesiępróbę
określeniaznaczeniaduchowegoihistorycznegoreligii
Buddy.Językowe,historycznoliterackieidotyczącehistorii
formliterackichpunktywidzeniasąrównieważnedla
takiejanalizy.Spróbujmyterazkrótkonaszkicować
przedłużonetuproblemy.
Problemjęzykowywynikazlingwistycznejsytuacji
ówczesnychIndii.Sanskryt–językświętegoinaukowego
przekazu,cieszyłsięwprawdzieogólnympoważaniem,
jednakwliteraturzeznaczniezyskałylokalnedialekty,
którezasadniczoróżniąsięodsanskrytubardziej
wygładzonymikonturami.Buddażyłidziałał
wewschodniejczęściIndiii,obokinnychwskazówek,
przedewszystkimrelacjeotrzechsoborachświadczą
otym,żeobszarwpływówzakonubuddyjskiego
wpierwszymstuleciuznajdowałsięgłównie
nawschodzie.Wedługlegendy,wkrótcepośmierciBuddy
wRadżagryha(Rājagrha)miałsięodbyćpierwszysobór,
naktórymjakobyustalonokanonnaukibuddyjskiej
iregułyżyciazakonnego.Talegendadowodzi,żejuż
bardzowcześniezachodziłapotrzebaustaleniatreści
przekazuwjegodosłownymbrzmieniu.Zgórymożna
założyć,żeowoustalenieprzeprowadzonowjęzyku
Buddyiobszarudziałaniajegozakonu,zwłaszczażesam
Buddamiałstanowczozabronićprzekazywanianauki
wjęzykurecytacji,tzn.w(wedyjskim)sanskrycie.
Badaniajęzykowepotwierdziły,żezachowanenaCejlonie
pismaw(zachodnim)dialekciepalijskim(
pāli
)wskazują
naistnieniewzoruwdialekciewschodnim.Niezależnie
odtegorównieżtekstysanskryckie,odnalezione
wTurkiestanieWschodnim,musiałyzostać
przetłumaczonezewschodniejwersjipierwotnej.Również
częśćtłumaczeńchińskichopierasięnaindyjskim
oryginale,którystanowiniezależnyprzekładwschodniej
wersjinainnydialekt.Innetłumaczeniachińskie
pochodzązwersjipalijskiejlubsanskryckiej;nawersji
