Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
naprawdęświetnypomysł.Mówięszczerze.Ostateczniebardzomisię
podoba,przydajetemumiejscuszczególnegocharakteru.
–Bardzosięcieszę.Niewiedziałam,żesiędotegoprzekonałeś.
Jestwtymprojekciewięcejtegotypurodzynków,któreprzysparzają
miwielesatysfakcji.Czekamnadokończenieinwestycji,abymóc
zobaczyćtowrealu.
–Jateż–dodałLeszek.–Byćmożeudanamsiękiedyśwypićtam
wspólnąkawę.
–Hola,hola–włączyłasiędorozmowyAgata,chcąctymsamym
przypomniećoswoimistnieniu.–Jeszczechwila,aruszycie
nabudowę–żartowała.–Jarównieżwłożyłamdotejkoncepcjiswoje
coniecoimamzamiarwprosićsięnawspólnąkawę.
–Bardzoprzepraszam,nieopatrzniepodsłuchałempaństwa
rozmowę,ażedotyczyłamojejinwestycji,niemogłemoprzećsię
pokusie,byjejniewysłuchaćdokońca–włączyłsiędorozmowy
nieznajomymężczyzna,trzymającwrękukieliszekbiałegowina.
–Pozwólciepaństwo,żesięprzedstawię–ŁukaszZarzycki.Jestem,
jakjużpowiedziałem,inwestoremtegowspaniałegoprzedsięwzięcia.
AgataiJustynaspojrzałynasiebiewielkimioczami,jakby
zobaczyłyduchadawnozmarłegoprzodka.Robiływrażenietak
zaskoczonych,żemożnabyłooczekiwać,iżzachwilęwydadzą
zsiebiedzikieokrzyki.Powodemtegobyłonagłepojawieniesię
mężczyzny,któryprzezcaływieczórprzeszywałwzrokiemJustynę.
Naszczęścieteraz,zbliska,wyglądałbardziejprzyjaźnie.Był
zewszechmiarprzystojnymmężczyznąosprężystejsylwetce,
łagodnymspojrzeniuinienagannychmanierach.Przytymładniesię
uśmiechał,eksponującswojeśnieżnobiałeuzębienie.
–Miłonampanapoznać–podjęłarozmowęJustyna.–Swoją
drogą,ciekawajestem,jaktosięstało,żepanrealizuje
toprzedsięwzięcie.Oilepamiętam,projektbyłrobionynazamówienie
kogośinnego.
–Tak,toprawda–skinąłuprzejmiegłową.–Stałosiętak
naskutekwieluskomplikowanychzbiegówokoliczności,októrych
ewentualnieopowieminnymrazem.Niemniejodpoczątku
takoncepcjabyłaprzygotowywanadlamnieizprawdziwąsatysfakcją
jąrealizuję.Aaa,codokawy,októrejpaństwomówiliście,tejprzy
