Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Jużwiem,widzę.Chybanie.Nigdygounasniewidziałam.
Adlaczegopytasz?
–Gapisięnamnieodsamegopoczątku,alejateżgonieznam.
–Tociekawe.Rzeczywiście,spoglądawnaszymkierunku.Jest
niezły.
–Aga.Nieotochodzi!Przecieżjatunieprzyszłamnałowy.
–Słuchaj!Amożetojesttentwójtajemniczywielbiciel?
Nowiesz,tenodksiążki.Jeślitak,toniebyłobytakźle.Niesądzisz?
–Przestań.Jakmożesz!Tenprezenttooczywiściemiłarzecz,ale
ktodajetakkosztownerzeczynieznajomymbezinteresownie.
–Noo,wsumiemaszrację.
Spotkanienabierałotempa.Potoastachipierwszejkonsumpcji
rozpocząłsięprogramartystyczny.Napoczątekodbyłsiękrótki
koncertkwartetuskrzypcowego,grającegorepertuarHaydna.
Poniewielkiejprzerwienaparkieciepojawilisięiluzjoniści,aponich
odbyłsiępokazzwykorzystaniemżywegoognia.
Przezcałyczasbiesiadnicyprowadzilimiędzysobąluźne
rozmowy,którychkanwą–naszczęście–niebyłytematyzawodowe.
Dyskutowanoofilmie,aktorachiploteczkachzżyciaekscentrycznych
gwiazd.Paniezprzejęciemrozprawiałyotrendachwmodzie.
Agataokazałasięprawdziwąduszątowarzystwa.Znakomicie
wszystkichintegrowała,podrzucającrazporaznowytemat
dowspólnychrozważań.
–Aga,niemaszochotyrozprostowaćkości?–za-proponowała
wpewnymmomencieJustyna.–Mogły-byśmyprzyokazjiobejrzeć
ekspozycjępracnaszejfirmy.
–Dobrypomysł.Będzieokazjapokazaćsięwszystkimwcałej
krasie–żartowałazwłaściwymsobiepoczuciemhumoruprzyjaciółka.
–Niepotowalczyłamprzedlustrempółdnia,żebyterazsiedzieć
zastołem.
Agatabyłaniezwykleurocząizgrabnąkobietą,adzisiajwyglądała
wprostwyjątkowo.Jejwiśniowakreacja,zpięknymdekoltem,lekko
przymarszczonawokolicybiustu,sięgającakolansprawiała,
żewyglądałaznaczniemłodziej.Długiedoramion,prostewłosy
kolorudojrzałegozbożaeksponowałyjejdużeniebieskieoczy.
Obiepanieodbyłyparadnymarszwkierunkuholu,gdzie
