Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
—Chybatak.
Naglezmieniłatemat,toznaczy—wróciładopoprzedniego.
—Słyszałeś,żeMałgorzacieAlacoquePanJezuspowiedział,
żegdybywyjawił,jakmiłosiernieobszedłsięzJudaszem,ludzie
stalibysięzbytzuchwali?—Patrzyłanamnie,czekającnareakcję.
—Atycootymsądzisz?
—Oczym?
—Nootym,czyjakaśpotwornazdradamożebyćwybaczona.
Zwłaszczajeślisięjązataiło.Zdradadoskonała.
—Jakbytopowiedzieć,dlamnietotrochętakiproblem,jakdla
ciebietenzczłowiekolwem.
Milczałaprzezchwilę.
—Przedwczorajzadzwoniładomniekoleżanka.Powiedziała,
żemożemiwyjawićpewnerzeczyoAndrzeju,któremiotworząoczy,
tylkoniewie,czyjategochcę.Krzyknęłamjej,żejestżmiją
iżemazapomniećomoimistnieniu.
Rozpłakałasię.Sięgnęładokieszenipochusteczkę.Dopiero
pochwiliuświadomiłasobie,żemanasobiemojespodnie.Otworzyła
więctorebkęiwyjęłanowąpaczkę.Pociągnęłanosem.
—Przepraszamnachwilę.—Wstałaiskierowałasiędołazienki.
Spojrzałembezwiednienaotwartątorbę.Woczywpadłmiodrazu
grubyczerwonyflamaster.
OBoże!Przeszyłamniegwałtowniemyśl:„Czyżbytoonasama
zrobiłatennapisnadrzewie?”.Mogłemjeszczezerknąć,czynie
mascyzoryka.Miałbymabsolutnydowód.Niewiem,czybardziejsię
bałem,żezarazwróciimnienakryje,czyraczejniechciałemzdobyć
tejpewności—wiedzy,któramogławszystkoprzekreślić.
Wyszedłemprzeddom.Awięcbyłemmarionetkąwjejręku?
