Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
α=90º
α3
α2
α1
β
1
β2
β3
β
x
Rycina2020Kątgraniczny.
Jeżelizwiększysiękątpadaniaαdo900,wówczaskątzałamaniaβrównieżsię
zwiększyiwtymprzypadkuosiągniemaksymalnąwartość,zwanąkątemgranicznym
(β
×=β
gran.).Wtedywzórnawspółczynnikn
21przyjmiepostać:
n
21
±
sin
sin90
B
gran.
O
stąd
n
21
±
sin
B
1
gran.
(2.5)
Pomiarkątagranicznegoβ
gran.umożliwiaobliczeniewartościwspółczynnika
załamaniaświatławdanymośrodku.
Wpraktyceniewyznaczasięwspółczynnikazałamaniaświatłazpomiarukąta
padaniaikątazałamanianagranicypowietrze-substancjabadana,alebadasięukład
substancjabadana-pryzmatszklanyodokładnieznanymn.Badanasubstancja(ciecz
lubciałostałe)jestośrodkiemoptycznierzadszym(owspółczynnikuzałamanian
1),
aośrodkiemoptyczniegęstszymjestpryzmatszklanyowspółczynnikuzałamania
światłan
2
>n
1
.Znającwartośćliczbowąkątagranicznegoβ
gran.
iwspółczynnika
załamaniaświatłapryzmatun
2
,możnaobliczyćwspółczynnikzałamaniabadanej
substancjizrównania:
n
1
±
n
2
|
sin
B
gran.
(2.6)
Takwięc,abyokreślićwartośćwspółczynnikazałamaniaświatłajakiegośośrodkan
1
,
wystarczyznaćwartośćwspółczynnikazałamaniainnegoośrodkan
2orazkątagra-
nicznegowdrugimośrodkuβ
gran.
,zakładając,żewspółczynnikzałamaniawośrodkuII
jestwiększyodwspółczynnikazałamaniaośrodkaI.
2.Refraktometria
39