Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
towarzyszyłMolliewdrodzeprzezprawdziwepiekło,amimotonie
usłyszałaodniegoanisłowaskargi.
Dlaczegoczłowiek,któryjejniecierpiał,okazałsięnagletak
wspaniałomyślny?PrzeztrzyostatnielataZacktrzymałdystans
zlodowatąobojętnością–czemuzatemterazratowałjąznarażeniem
życia?
TłumzgęstniałjeszczebardziejprzymościenaRushStreet.Jacyś
ludzieprzednimiwrzeszczeliinakłanialitęwielką,ruchomąmasę
doodwrotu.Wykrzykiwanychprzeznichsłówniesposóbbyłojednak
dokładnieusłyszeć,gdyżzagłuszałjerykwiatruorazdźwiękdzwonów
alarmowych,alezbliżywszysięnieco,Molliezrozumiała,wczymtkwi
problem.
Mostsiępalił.
–Jeszczemożemyprzezniegoprzebiec–powiedziała,rzucającsię
naprzód.
Mostbyłdługimniejwięcejnastometrów,apomarańczowe
płomienielizałyjużdrewnianebalustrady.Deskizaczynałysię
gdzieniegdzietlić,leczcałośćnadalsprawiaładośćsolidnewrażenie.
Kilkuśmiałkówruszyłojużpędemnadrugibrzegrzeki,Molliezaś
–mającświadomośćścianyogniapozostającejzanią–zbierałasiły,
abypodążyćichśladem.
RękaZackazamknęłająwmocnymuścisku.Zatrzymał
dziewczynęnamiejscuizmusiłdospojrzeniamuwtwarz.Jegooczy
lśniły,askórępokrywałasadzazmieszanazpotem,kiedyprzysuwał
siębliżejiusiłowałprzekrzyczećrykwiatruiognia:
–Mollie,tenmostniewytrzyma!Niezamierzampatrzeć,jak
idziesznaśmierć!MusimysięjakośprzedostaćdomostunaClark
Street.
Wciąguwszystkichlatpobieżnejznajomościznieskazitelnym
ZackiemKazmarkiemnigdyniezauważyłacieniawahaniapodjego
szytyminamiaręgarnituramiinakrochmalonymikołnierzykami
koszul.Terazlustrowałjąodstópdogłówoszalałymwzrokiem.
Chwyciłjązaramionawsposóbsugerujący,iżzanicwświecienie
pozwolijejstanąćnamoście,atozkoleikazałojejpomyśleć,że...
żeprzejmujesięjejlosem.Tobyłoniemożliwe...zbytsłabosię
przecieżznali.
