Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wszpitalupsychiatrycznymmożnaczłowiekaprzywiązać
pasamidołóżka,wsadzićgowkaftanbezpieczeństwalub
zamknąćwizolatce.
Szpitalpsychiatrycznyjestpodwielomawzględami
bardzopodobnydozwykłegoszpitala.Leżąwnimludzie,
którzycierpią.Próbująimpomóclekarze,którzy
sązmęczeni.Włazienkachczasembrakujepapieru
toaletowego.
Wszpitalupsychiatrycznym,podobniejakwzwykłym,
ludziesięnudzą.Nudząsiędłużejniżchorzy
niepsychiatryczni,bośredniczaspobytupacjenta
wtakiejplacówcetowPolscetrzydzieścidni.Wzwykłym
szpitalu:pięćdni[1].Znudówdużosiętampali,czasem
ćwiczy(odniektórychpacjentówsłyszę,żesami
organizowalisobieporannągimnastykę)ibardzoczęsto
podlewasiękwiaty(znajoma,którachoruje,mówiła,
żeroślinydoniczkowenaoddzialegniłyodnadmiaru
wody).
Wszpitalupsychiatrycznymmożnaodzyskaćswoje
życieijednocześniepoczuć,żesięjetraci.Dostajesię
tamdiagnozęileki.Trzebatozapisaćpostroniezysków.
Postroniestratznajdąsię:utratakontrolinadwłasnym
ciałem(lekibywajątaksilne,żeusztywniająchorym
kończyny)ipoczuciawłasnejgodności.
Outraciegodnościnajwięcejwiedząci,którzy
kaftan[2],pasyalboizolatkęznajązpraktyki.
•
Konstrukcjakaftanajestprosta.Odzwykłejkoszuli
odróżniajągowydłużonerękawy,pasprzekładanypod
