Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
chrząka,nibyuradowanyprosiakmacioręrozpoznający,izmieniaton
nauroczystąkpinę:
–Witajwędrowczestrudzony!DokądBógprowadzi?Dojakich
podążaszkrynicwiedzy?Dojakichzdrojówelektronówwolnych?
Przystojnyblondynwjasnejmarynarce,ooficerskiejtwarzy
żołnierzabrunatnychHunów,przystaje,uśmiechasięironicznie,lecz
odpowiadaserdecznie:
–Właśnieciebie,kolego,poszukuję.Przyznam,żenawet
gorączkowo.
–Pokłonci,profesorzeszkołyśredniej,salvebabiarzugminny!
DonJuanieziemniaczany!–ironizujepijak.
Wysokipowoliotrzepujespodniezmożliwychzarazkóworaz
kosmicznychpyłów.Wytwornie,choćzniesmakiemsiadanatrawniku
obokpijącego.Zauważabezkpiny:
–Jednak,Romuś,zrealizowałeśmarzenia?!Zostałeśpoetą,leżysz
natrawie,chlaszpublicznie,bredziszpublicznie.Możnawiedzieć,kto
ciopilstwofinansuje?
Gruby,ociemnejtwarzyOrmianina,serdeczniewręczamuswoją
butelkę.Szczupływycierajejszyjkęwydobytązkieszonkimarynarki
papierowąchusteczkąiwpuszczawsiebiehaustzapetytem.Flaszka,
nibyżywaistota,poczynamiędzynimikrążyć.Tłuściochwyznaje
zniecopłaczliwymżalem:
–Babkęmifataodwiecznezabrały,ująłsenżelazny,twardy,
nieprzespany.Poniejwłaśniesygnetyherbowe,srebrarodowe,
dworskieskarbykresoweupłynniam.
DoktorWissenteufelmrużybladoniebieskie,zimneoczy.
–Babkętwojądobrzepamiętam.Pulchnastaroćwstylu
ormiańskim.Doliceumbiegaładosyćczęsto.Kiedytwojamatura
wisiałanawłosku,wytargowałacitrójęzfizyki.
Rozlazłyprzezmomentśmiejesięszyderczo,leczjednocześnie
poetycko.Pytazciekawościądziecka:
–Płaczem,prośbamiiwrzaskiemolbrzymimtargowała?Czy
