Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ETNOGRAFIAIEKSPERYMENTYARTYSTYCZNE
opisowegouchwytywaniarzeczywistości,aleipoodkryciuowejinnej,zanurzo-
nejwfenomenologiitradycjirozumienia,równieżzawartejwopisieetnograficz-
nym,dziejesięnastępniecoświęcej—pojawiasiępowrótdowiedzyowspółwy-
twarzaniupólpoznawczychwantropologii.Toznówmomentnaswójsposóbnie-
zwykleistotny,ponieważzawierawsobieteżelementnamysłuetycznego,odkry-
cia,żeninterpretacjakultur”jestaktembardzojednostkowym,egocentrycznym
iwistocie(wkontekścieodkrywaniaideilaboratoriumiparadygmatuwspółpra-
cyinspirowanejwytwarzaniemnowychtechnologii,szczególniewnurciescience
andtechnologystudies)wyczerpującymsięobecniedlawielumodelemetnogra-
fii.Takaideaetnografiiwspółczesności,zzadaniamibadaniatechnologii,prze-
pływów,produkcjiidystrybucjiwiedzy,problemudostępudowiedzyiwogóle
globalnychpresjiinierównościekonomicznych,spowodowaławpewnymmo-
menciekoniecznośćodkryciawspółdziałaniai,jaktoujęliDouglasHolmes
iGeorgeMarcus(2009),nprzeformułowaniaetnografii”,czyliwyjściapozawizję
Malinowskiego—pozawizjęodosobnionegoterenuisamotnegoetnografa.
Stopniowopojawiająsięcorazciekawszeteorieowspółdziałaniuiwspółwy-
twarzaniunowejwiedzy.TomásSánchezCriadoiAdolfoEstalellawpracyEx-
perimentalCollaborations(wdruku)przedstawilitrzyrodzajemetodologii,które
wykształciłysięwbadaniachantropologicznychrozumianychjakowspółpra-
ca.Pierwszytoformułaobserwacjiuczestniczącej,wktórejbadaczuczestniczy
wświecie,wchodziwrelacjeintymnościspołecznej,prowadzirozmowyiwy-
wiadyinaichpodstawiestopniowokształtujeswojąwiedzę.Drugitosytuacja,
kiedywspólniezbadanymipodmiotamiwytwarzasiętakiopissytuacji,który
będziegłosempolitycznymizaangażowanym,cowięcej,czynisięczęstoroz-
mówcówwspółautoramitekstu.Trzeci,najbardziejrozwijającysięobecnierodzaj
współpracy,tosytuacja,kiedyludzie,zktórymipracująbadacze,zaczynająbyć
rozpoznawanijakopodmiotybudująceiaranżujące—podobniejakantropolodzy,
socjolodzyczyartyści—samąscenęspotkania.Tozatembardziejrodzajwspól-
negoeksperymentowaniapoznawczego,nawetteoretycznego,wokółtego,cojest
możliwe,izcałąświadomościątego,żeantropologicznyrozmówcarównieżkon-
struujeprzebiegbadań,oczymprzekonalisięHolmesiMarcuswrozmowieze
nsprytniejszym”wkierowaniurozmowąJeanemMarieLePenemwtrakciebadań
narodzinnacjonalistycznychdyskursów.Mimowszystkojesttowłaśniemodel
sytuacji,wktórejprzyznajesięrozmówcomichwłasnezdolnościtworzeniawy-
obraźnispołecznej.nNaszezadanie—pisząHolmesiMarcus—towłączyć
wpełnianalitycznezdolnościirozpoznanianaszychrozmówcówiwspółpracow-
nikówwprocesdefiniowaniatego,codlanasistotne”(Holmes,Marcus2008:86).
27
