Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
bowiedziała,żesąświęte.Szybkozauważyłateż,
żeprzyczynąichwalkibyłyogony,którezrosłysię
zesobą,akażdezezwierzątciągnęłojewswojąstronę,
powodującbóltegodrugiego.Pozostałeksiężniczkiteż
tozauważyły.Każdaznichpróbowałapomócwężom
wyswobodzićsięztegoniewolniczegouścisku.Tym
spowodowałyjednaktylkoichwiększyból.Dopiero
ostatniazrozumiała,conależyzrobić.
–Połączyćje–powiedziałodrazuHypnos.
–Logiczne,prawda?–zaśmiałasięWyrd.
–Przynajmniejdlanas.Aleonebyłyludźmi,awiemy,
żeludziewoląwalczyćizabijaćsięnawzajem.Niewidzą
mądrościw
połączeniu
,zwłaszczawpołączeniutego
rodzaju,którybyłpotrzebnywężom:każdyznichmusiał
ustąpićtemudrugiemu.Tylkowtedymogłyznaleźć
pokój.
–Ostatniaksiężniczkaodrazutozrozumiała–zauważył
Hypnos–abyłaczłowiekiem.
–Niektórzyludziesąmądrzy–zbyłagowładczyni.
–Tosięzdarza.Wkażdymraziegdyksiężniczka
zapomocąmagiiporozumiałasięzwężamiipomogła
imżyćrazem,teuwolniłyjejsiostryiodtamtegoczasu
nikomujużnieszkodziły.
Wizjarozpadłasięnakawałki,adymiąceodenergii
magicznejfragmentywpadłyzpowrotemdostudni.
–MiastoSnówjestjaktedwawęże–wyjaśniłaWyrd.
–Jedenznichznajdujesiętu,drugiwświecieludzi.Pod
moimirządamimożnabyzaprowadzićpokój,aleto,
coutraciliśmy,musiałobywrócićdoAislingen.Pókitaksię
niestanie,wężebędązesobąwalczyć.Zjednoczyćmoże
jetylkokobietatakajaktazopowieści,ostatniacórka.
Córkapołączonychwęży.
Machnęłaręką,astudniazaczęłasięzamykać.Najej
środkuznówpojawiłasiębłyskawica,wokółktórejoplotły
sięgadzieciała.TerazHypnoswidziałkońcówkiich
ogonówzwiązanewsupeł.
