Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wpełnipoznany,awynikazjednoczesnegoudziałuwrozwojuchoroby
wieluczynnikówgenetycznych.
Ryzykozachorowaniawkrajacheuropejskichwynosiok.0,2–0,4%,na-
tomiastwśródczłonkówrodzinosóbchorychnacukrzycętypu1jestok.
15-krotniewyższeniżwpopulacjiogólnejiwynosiok.6%.Współczynnik
tenjestwprostproporcjonalnydopodobieństwagenetycznegozosobą
chorą.Dotychczasowebadaniawykazałyzwiązekpomiędzywystępowa-
niemcukrzycytypu1,aniektórymihaplotypamigenówumiejscowionych
wokolicygłównegoukładuzgodnościtkankowej(MHCmajorhistocom-
patibilitycomplex),wszczególnościwobrębieregionu(HLAhumanleu-
cocyteantigens)usytuowanegonaramieniukrótszymchromosomu6.
Stwierdzeniehaplotypuidentycznegozhaplotypemdzieckachorego
podwyższaryzykozachorowanianacukrzycęz5%do16–20%,półiden-
tycznegodo9%,astwierdzeniecałkowicieróżnychhaplotypówobniża
ryzykodogrupypopulacyjnej<1%.Najbardziejzagrożonebliźnięta
jednojajowe;ryzykozachorowaniawynosi40–50%.Zpopulacjikrew-
nychpochodziok.15%przyszłychchorych.
T
abela1.Prawdopodobieństwowystępowaniacukrzycytypu1ukrewnychchorego
Ojciec
Matka
Pierwsze
dziecko
Kolejne
dziecko
cukrzyca
typu1
zdrowa
2,5–6%
zdrowy
cukrzyca
typu1
1–2%
cukrzyca
typu1
cukrzyca
typu1
15–20%
cukrzyca
typu1
zdrowa
cukrzyca
typu1
13%
zdrowy
zdrowa
cukrzyca
typu1
3–10%
Rolazakażeńwirusowych
Wśródczynnikówetiopatogennychcukrzycytypu1zakażeniawirusowe
stawianenajednymzpierwszychmiejsc.Powszechniewiadomo,że
wielewirusównp.:Coxsackie,świnki,różyczki,cytomegaliimożenamna-
żaćsięwtrzustce,doprowadzającdozniszczeniakomórekβwysptrzust-
kowychiujawnieniacukrzycyinsulinozależnej.
11