Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
izżnychperspektywbadawczych.Jestprzedmiotemzainteresowańpsycholo-
gii,socjologii,informatyki,naukomediachczynaukozarządzaniu.Każda
zdyscyplininaczejujmujetozjawisko,wprowadzającuproszczeniaredukujące
wprocesiebadawczymzłożonośćrzeczywistychprocesówkomunikowania.
Znajdujetowyrazwsposobiezdefiniowania(ujęciapojęciowego)komunikacji
jakoprzedmiotubadańorazwformieaspektowegobadaniatejrzeczywistości,
skutkującegobudowaniemupraszczającychjąmodeli.Dlategowświecienau-
kowympowstałowżnychdyscyplinachnaukowychwieledefinicjipojęcia
komunikowaniaorazwieleujęćteoretycznychimodelikomunikacjiusiłujących
wyjaśnićtozjawiskospołeczneitechniczne.Wdefinicjachkomunikacjiautorzy
akcentujążneelementyicechytegozjawiska.Komunikacjabywatraktowana
jakozjawisko,jakozdarzenieijakoproces.
Współczesnaliteraturaprzedmiotuprzedstawiażnepodejściausiłujące
opisaćiwyjaśnićzjawiskokomunikowaniasię,wtymkomunikacjęorganizacji.
Podejściatewżnymstopniuiwżnychaspektachabstrahująodwielucech
badanegozjawiska,redukujączkoniecznościjegozłożoność.Redukcjatajest
następstwemm.in.perspektywybadań,perspektywyujmowaniakomunikacji
orazstosowanejprzezdanądyscyplinęmetodologiibadań.Wytworzyłysięż-
netradycjerozumieniakomunikacji,dążącedolepszegowyjaśnieniakomunika-
cji,przyodniesieniusiędożnychkoncepcjiiprzyjęciuodmiennychperspek-
tywbadawczych/punktówwidzenia.Dokonującichprzeglądu,R.Craig[1999]
dostrzegłsiedemtradycji,którestanowiąodrębneparadygmatybadańnadko-
munikacją
5.
Każdaztradycjiwyróżniainnyaspektkomunikacjilubjejwyspecjalizowa-
nyobszar.Każdaznichprzyjmujeinnąperspektywębadawczą,nadajenowe
iczasamiprzyjmujesprzecznepunktywidzenianatemattego,dlaczegoico
komunikujemy.Trudnojednoznacznieocenić,któretradycje/paradygmatyko-
munikacjisąużytecznedlawyjaśnieniakomunikacjicyfrowej.Zpewnością
uwzględnionawramachtradycjicybernetycznejideakomunikacjijakoprze-
pływuinformacjipomiędzyodrębnymiczęściamidanegosystemustanowić
możepunktwyjściadowstępnejcharakterystykikomunikacjicyfrowej,którą
należałobyuzupełnićozagadnienia:interaktywności,nanonimowości”komuni-
kacjiczyteżcyfrowychszumów(np.niekompatybilneoprogramowaniaunie-
możliwiającedekodowanieinformacji).
5
Naukiokomunikacjiimediach(nazywaneniekiedykomunikologią)uznawanesązanajmłod-
sządyscyplinęnaukspołecznych.Zrozumiałezatem,żejejkorzenietkwiąwżnychdziedzi-
nachnaukowych.Przyjmujesięzadatępowstaniadziedzinyprzełomlat40.i50.XXw.Nie-
mniejbadanianadkomunikacjąnadalsąprowadzonetakżewinnychdziedzinachnauki.
25