Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.2.Paradygmatnormatywny
33
ZnaczniemocniejszetwierdzeniewysunąłrokpóźniejMichaelKurtz
ijegozespół.Napodstawieporównaniastarzeniasiępublikacjiwotocze-
niucyfrowym(mierzonegopobraniamiartykułówelektronicznychzbazy
NASAAstrophysicsDataSystem)itradycyjnym(spadekliczbycytowań
tychsamychartykułówwrazzichwiekiem)Kurtziwspółpracownicy
dostrzegliścisłąwspółzależnośćdwóchfunkcjiopisującychtempospadku
cytowańzarejestrowanewśrodowiskuelektronicznymiwśrodowisku
publikacjidrukowanych.Wichopiniiświadczyłotoobrakuoddziaływa-
niaczynnikówsocjologicznychnaprocesdoborumateriałówcytowanych
idowodziłosłusznościparadygmatunormatywnego,awszczególności
jegopierwszegozałożenia,sformułowanegoprzezSmith.Toznaczy,że
wujęciuKurtzaiwspółpracownicyliczbacytowańdokumentuwskazuje
bezpośrednioidokładnienato,jakczęstobyłonfaktyczniewykorzy-
stywanywpraktycedziałalnościbadawczej(Kurtzetal.,2005,s.116).
Pobraniaartykułówiichcytowaniamajązatemtęsamąprzyczynę:są
powodowaneużytecznościądokumentudlacytującychbadaczy.
Podsumowując,możnaprzytoczyćsłowaCronina,zdaniemktórego
ΠWagadowodówempirycznychzdajesięsugerować,żenaukowcyprze-
ważniecytująpraceswoichpoprzednikówwsposóbopisywanywra-
machparadygmatunormatywnego”(tłum.aut.)16(Cronin,2005b,s.1508).
Wczasieniecobliższymwspółczesności,bow2008roku,tęsamąopinię
powtórzyliCronin(2008,s.472),określającwłasnezapatrywanianaso-
cjologięnaukiiwiedzynaukowej,orazw2009rokuPhilipDavis(2009,
s.10),uzasadniającswójpoglądimplikacjamikilkuniezależnychbadań
wzorcówcytowańimotywacjicytującychuczonych.Ponadtow2015roku
nazasadnośćparadygmatunormatywnegowprzypadkach,wktórych
analiziepoddajesiępublikacjewysokocytowane,wskazałaEmanuela
Riviera(2015,s.1180,1187).WynikibadaniaempirycznegoRivieryzo-
stałyopartenamaterialeźródłowymskładającymsięz23włoskichcza-
sopismzzakresusocjologii(roczniki2007-2010)(Riviera,2015,s.1182).
GłównymwnioskiemRivierybyłostwierdzenie,żezachowaniawłoskich
socjologówskutkującytowaniemprzedewszystkimprac,którymza-
wdzięczająoniintelektualneinspiracje(spłataintelektualnegodługu),
niezależnieodideologicznej(metateoretycznej)afiliacjiautorówcytowa-
nych(Riviera,2015,s.1186).
WspółcześniepowracasięniekiedydooryginalnychideiGarfielda
zlatpięćdziesiątychisześćdziesiątychXXw.,uznając,żeliczbycyto-
wań(iopublikowanychprac,którejeuzyskują)mogąbyćwykorzy-
stywanenietylkojakoelementocenyproduktywnościuczonychbądź
16
Oryg.:ΠTheweightofempiricalevidenceseemstosuggestthatscientiststypically
citetheworksoftheirpeersinanormativelyguidedmanner(…)”.
