Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wrozdzialeczwartymkrytykujępracę3moim
zdaniemniebezpieczną.Jejautor,panMannoni,jest
zresztąświadomydwuznacznościswojegostanowiska.
Natym,byćmoże,polegawartośćjegoświadectwa.
Podjąłonpróbęprzedstawieniapewnejsytuacji.Mamy
prawoczućniedosyt.Mamyobowiązekpokazać
autorowi,wczymsięznimniezgadzamy.
Rozdziałpiąty,któremunadałemtytuł
Doświadczenie
życiaCzarnego
,jestważnyzniejednegopowodu.
PokazujeMurzynatwarząwtwarzzeswojąrasą.
Zobaczymy,żeMurzynztegorozdziałuniemanic
wspólnegoztym,któryusiłujeprzespaćsięzBiałą.
UostatniegoobserwowaliśmypragnieniebyciaBiałym.
Wkażdymrazie–chęćzemsty.Tutajwręczprzeciwnie,
widzimyrozpaczliwewysiłkiMurzyna,którystarasię
odkryćsensczarnejtożsamości.Białacywilizacja,kultura
europejskanarzuciłyCzarnemuegzystencjalne
skrzywienie.Winnymmiejscupokażemy,żeto,
cozwykłosięnazywaćczarnąduszą,jestkonstruktem
Białego.
WykształconyCzarny,niewolnikmituMurzyna
spontanicznego,kosmicznego,czujewpewnym
momencie,żejegorasaprzestałagorozumieć.
Alboonprzestałrozumiećją.
Wówczasczujesięszczęśliwyipielęgnujetęróżnicę,
toniezrozumienie,tęniezgodnośćiznajdujewniejsens
swojegoprawdziwegoczłowieczeństwa.Albo,rzadziej,
chcebyćzeswoimludem.Wtedyzwściekłością
naustach,zzamętemwsercuzapadasięwczarną
dziurę.Zobaczymy,żetapostawa,choćabsolutnie
piękna,przekreślateraźniejszośćiprzyszłośćwimię
