Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Zamierzałemdonichpodejść,alenametalowych
schodachewakuacyjnychspostrzegłemkogośbardziej
interesującego.
Poszedłemwzdłużścianypowydeptanejścieżce,
ażdotarłemdoZdzichaZabiegłego,poprzednikaFortuny,
technikakryminalistyki,któryjeszczepracowałwpolicji,
jakmnieprzydzielonodokomendywPucku.
Uśmiechnąłemsięipodałemmurękę.
–No,no,no,panieZabiegły–powiedziałem.
–Słyszałem,żepracujeszwochronie,aleniewiedziałem,
żedałeśsięprzekonaćdotegomiejsca.Totenwystrój
wnętrz,czyszyldzbrokułemnachłodniciebiedotego
skłonił?
Zdzichuwyjąłczerwoneluckystrikeiskierowałpaczkę
wmojąstronę,odmówiłem.Popółrocznejprzerwie
ciągnęłomniedopalenia–szczególniegdydym
papierosowypoleciałzwiatremnamojątwarz.
–Zacząłemwochronie,botomiałabyćnudnarobota
zaśredniepieniądze–odpowiedziałZdzichuzfajką
międzyzębami.–Alezamnąsięwszystkociągnie.
Atyco?Niemaszcorobić,żedomnieprzyszedłeś?
–Możnatakpowiedzieć.–Podciągnąłemsięnapręcie,
byrozciągnąćobolałenogi.–Powieszmi,copowinienem
wiedzieć?Możebyćdługahistoria.
Oboknasprzeszłodwóchpolicjantówwmundurach.
Świecililatarkamiwtrawę.
–MiałemzmianęzWioletąMisztalewskąitymnowym,
chybaMateuszem,czyMariuszem.–Zdzichuzmarszczył
