Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Słowowstępne
Pieśńjestzjawiskiemstarymjakczłowiek.Badającowąsferękultury,
mamyświadomość,żedotykamyczegośistotnegowhomosferze.
Dlategopostępowaniebadawczeukierunkowanenapieśniowośćod-
słaniaantropologicznejejpodstawy,popierwsze–warstwękomuni-
kacyjno-językową.Wniniejszymstudiumwidzimy„pieśńjakoakt
komunikacji”,zatemstrukturakomunikacyjnajesttu„podstawąbadań
tekstowychpieśni”.
Wpieśnireligijnejkomunikacjadokonujesięmiędzyczłowiekiem
aBogiem.Wtymtypiesytuacjinadawczo-odbiorczejujawniasię
wątekantropologicznyjakoaksjologicznastrukturaczłowieka:autor-
kaokreśla„aksjologiczno-antropologicznywizerunekczłowieka
iBogawpieśni”.Powyższedziałaniaumożliwiłyukazanieperspek-
tywywychowawczejpieśni.Pieśńbierzeudziałw„formacjiczłowie-
kaurzeczywistniającegowartości”.
Tądrogądochodzimydoujęciadwojakiejperspektywyantropolo-
gicznej:antropologiikulturowejiantropologiifilozoficznej.Wtym
materialebadawczymszczególniecennajestmożliwośćukazania
korelacjimiędzyświatemwartościijęzykową„materią”przekazu,
bowiembezścisłegozwiązkumiędzytymidwomapoziomami(ko-
munikacjiiaksjologii)niemożliwejestuczeniewartości,czy„prze-
kaz”wartości.
Autorkadostarczateżmateriałudoodpowiedzinapytanie,czym
jestwpraktycezastosowaniezasadpedagogikikultury.Oczywiste,
żeprzedmiotbadańwtejpracyjestklarowny;winnychdobrachkul-
tury,służącychwychowaniu,warstwa„metafizyczna”wymagatrudu
wielopoziomowejinterpretacji.Studiumwystarczającowyraziście
