Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Siedemtrzy
Marzec,kwiecień,maj.Wiosennemiesiącezmieniają
nazwy,przechodząodszarościdozieleni,niosąc
zesobąkolejneokreślenia:śnieg,odwilż,młodeliście.
Takpięknie.Przedwiośnie.
Akcjasztukirozgrywasięwłaśnienaprzedwiośniu,
byćmożeroku1998.Lecztunieczujesię
zachodzącychotejporzerokuzmian,jedynie
więziennąmonotonię.
Scenaprzedstawiapomieszczeniepięćmetrów
nadziesięćwzamkniętymzakładziekarnym,wgłębi
budynkuwięziennego.Wskazówkiautora:
Jednaścianaczęściowoprzeszklona.
Oknozakratowane,niewielkieotworywentylacyjne.
Nazewnątrzdługi,wąskikorytarz.Drzwidocel,niektóre
otwarte,odczasudoczasuprzechodzącywięźniowiewdrodze
dolubzjadalniiświetlicy.Nakońcukorytarzawidaćpokój
strażnika.
Możnazaczynać.
Metallicanacałyregulator.Wrzask.Łomot.Nascenę
wchodzątrzejmężczyźni,zdejmujączarnebluzy,nagie
torsy,przebierająsięwdresy,naskórzeniebieskie
nacięciatatuaży.Potemnagłaciszaimrok.
Marcowepopołudnie.Trzejmężczyźninapodłodze
ćwicząpompki.NaprzedzieMats,TeoiTonynieco
ztyłu,ichciałatworzątrójkąt.Poskończonych
ćwiczeniachpodająsobieręce.
MATS:Byłosuper,jakzawsze.
TEO:Dzięki.
TONY:Dzięki,kolego.Byłociężko.
MATS:Imwolniejsięćwiczy,tymjesttrudniej.
