Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
– Niewspominajotym.Wstydzęsię.
Nateuśmiechnąłsięszeroko.Nawetnakacuwyglądałjak
przystojniak,surfer:wspaniałemięśnie,spłowiałeodsłońcawłosy
przewiązanebandaną.Carterpowiniengonienawidzić,mimo
towciąguostatnichtrzechlatstalisięprzyjaciółmi.
– Kiedyposzliściespać?– spytałaJulia.Wsunęłazauchojeden
zciemnychdredówizapaliłajointa.
Julia,koścista,wytatuowanaKalifornijka,wychowałasię
wkomunieiciąglewyglądała,jakbynajlepiejczułasięwnamiocie
albojakouczestniczkademonstracjiztransparentemniesionymnad
głową.
Carterzmarszczyłbrwi.Tozabolało.
– Możedwiegodzinypowaszymodejściu.
Mileszmarszczyłbrwi.Wogóleniewydawałsięskacowany.
Prezentowałsięschludniejakzawsze,wkoszulcepoloidrelichowych
spodniach,jakbywybierałsięnaprzejażdżkęłodziąpoTamizie.
– Jatrochępóźniej– powiedziałkulturalnymbrytyjskimakcentem.
–Myślę,żewtymmomenciemogłeśjużspać,Carter.
– Tomojaspecjalność.
– Spanie?– spytałMiles.
– Niektórzyludziepalącygarawtyłkach,jaśpię.
– Naprawdępalącygarawtyłkach?– zainteresowałasięJulia.
– Widziałemnawłasneoczy.
Natesięzaśmiał.
– Dlaczegotakbardzosobiedokuczamy,stary?
– Boniemamynicinnegodoroboty?– zasugerowałaJulia.
Wszyscysięuśmiechnęliipokiwaligłowami.Zdawalisobiesprawę
ztego,żeuwagajestsłuszna.
WAzyluoczywiściebyłowielerzeczydoroboty.Codzienne
czynnościniezbędnedonormalnegofunkcjonowania.Prace
konserwacyjnewewnątrzinazewnątrz,gotowanie,sprzątanie,nadzór
nadmagazynem.Wszyscymieliwyznaczonezadania– zadbałoto
Miles.Byłyteżzajęciadodatkowe:siłownia,basen,jazdananartach.
Ach,należałorównieżdostarczaćzapasy.
Carterpodszedłdolistyprzypiętejdodużejkorkowejtablicy
wkuchni.Jasne,znowuzobaczyłswojenazwisko.Znowu.Czas
wAzyluwydawałsiębiecinaczej.
Nienawidziłwyprawpozapasy.Byłotocośzupełnieinnegoniż
szybkiskokdosklepikunaroguulicy.Należałozjechaćnanartach
niebezpiecznymistokamiażdowioski,apóźniejdługowspinaćsię
