Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
HANNAH
OCALALIZEBRALISIĘWTYLNEJCZĘŚCIAUTOKARU.
Martwileżeliprzedewszystkimzprzodu.
Hannahobejrzaławszystkich.Pięcioromłodychmężczyznikobiet,
którzyniedoczekająnastępnychurodzin.Śmierćbyłanagła,
gwałtowna.Takaczęstobywajejnatura.Zwłokiniewyglądałyładnie.
Nigdyniewyglądająładnie.
Podpewnymwzględembyłotoszczęśliwezrządzenielosu,
żewiększośćstudentówwautokarzenieznałasięwcześniejalboznała
tylkozwidzenia.Opróczchłopakaijegosiostry,którzysiedzieli
skuleniztyłu,niktniepłakałzpowoduśmiercipartneraalbo
najlepszegoprzyjaciela.Jednakniktnieinteresowałsiępozostałymi.
Każdydbałtylkoosiebie.Możetobyćproblem.Oczywiściewtej
chwiliistniałyznaczniepoważniejszesprawy.AleHannahniebyła
gotowaznikimonichrozmawiać.Jeszczenie.
PozawytatuowanymAryjczykiem,umierającądziewczynąijej
bratemocalałytrzyinneosoby:atletyczniezbudowanymłody
człowiekzciemnymiwłosamiinijaką,choćprzystojnątwarzą,
smukłakrótkowłosaszatynkawokularachorazchudymłodzian
zkucykiemikolczykamiwnosie,mówiącyafektowanymtonem.
Rozmawialimiędzysobą.
– Jaksięstądwydostaniemy?
– Widziałaśzamieć?Zamarzniemynaśmierć.
– Możemyumrzeć.
– Więccomamyzrobić?
– Niemogęuwierzyć,żezabralinamkomórki.
– Ajaniemogęuwierzyć,żeniktnieprzemyciłtelefonu
doautokaru.
– Kiedynasznajdą?Jakdługotopotrwa?
– OBoże!Niemożemytutkwićcałąnoczumarłymi.
Hannahmiałaochotępowiedzieć,żeumarlitonajmniejszyzich
problemów.Ważniejszyjestspadektemperatury.Wautokarzejużbyło
zimno.Wszyscymielinasobiegrubekurtkiidżinsy,alenie
kombinezonyśnieżnechroniąceprzedmrozem.Jeślispędzątucałą
noc,szybkozaczniesięhipotermia.
