Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Spojrzałnaniąnieprzekonany.
—Zpewnością—powiedziałznaciskiem.—Jutrozsa-
megoranawyjeżdżamzGreenhillnajakiśczas,więczostanie
panisama.Polecę,byOwenoprowadziłpaniąporezydencji
izaznajomiłzesłużbą,którejbędziepaniterazzwierzchnikiem.
Wraziejakichkolwiekpytań,proszęzwrócićsiędoOwenalub
Petersa.—Spojrzałnaniąprzelotnie.—Imożepanipozostać
wpokoju,wktórymdzisiajspała—dorzucił,nierozpoznając
wtychsłowachsiebie.Samnierozumiał,dlaczegojestdlaniej
takidobry.
Jocelynsłuchałatychsłów,starającsięniepokazaćposo-
bie,jakbardzocieszyjątakiobrótsprawy.Byłauratowana!
Iwdodatkubędziemieszkaławpokojugodnymksiężniczki!
Miałaochotępodskoczyćwysoko,ażposuftiucałowaćhra-
biegowobapoliczki.Ostateczniejednakzdobyłasięjedyniena
grzecznepodziękowania,skłoniłasięiwyszła.
Gdydziewczynaopuściłagabinet,Charleswestchnąłprze-
ciągle.Miałnieodpartewrażenie,żejegokłopotyzwiązane
znowąlokatorkądopierosięzaczynają.Nawetniechciałsię
zastanawiać,dlaczegotakłatwozmieniłswojeplanyidałsię
przekonać,byzostała.
~
Jocelynwciągukilkudnizdążyłazaznajomićsięzewszystkimi
pracownikamilordaWinstona.Dziwiłoją,żejestichtaknie-
wielu.Pomyślała,żehrabiaalbobyłskończonymsknerą,albo
dobóluczciłprywatność.
Posiadłośćbyłaogromnaipotrzebowałapracywielurąk.
Nicdziwnego,żebyłatakzapuszczona.Żadna,nawetnajbar-
dziejambitnagospodyni,niebędziewstanieuprzątnąćpo-
nadsetkipokoijedyniezapomocądobrejwoliigarstkisłu-
żących…
34
