Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Główneobszarydiagnostyki
pedagogicznejiichrozwój
Diagnostykapedagogiczna,jakodyscyplinasłużebnawobec
działaniapedagogicznegowróżnychjegoobszarach,rozwijasię
zróżnąintensywnościąiefektamiwposzczególnychjejdziedzinach,
będącwsystemienaukowychowaniusubdyscyplinąstosunkowo
młodą.Paradygmatnaukowy1diagnostykipedagogicznejjest
wciążnieustalony2,azewzględunazłożonośćjejprzedmiotu
iwielośćobszarówdiagnozynierównomierniesięrozwija,dając
wposzczególnychobszarachdziałaniapedagogicznegoróżne
jakościowoefekty3.Diagnostykapedagogicznawtokuswego
rozwojupodlegazatemprocesowiuszczegółowiania,stądmożna
skonkludować,żeprocesrozwojuparadygmatunaukowego
diagnostykipedagogicznejjestwciążinstatu
nascendi.Optymizmemnapawato,żewostatnichlatachnastąpił
wyraźnyrozwójmetodologiidiagnostykipedagogicznej.
Odzwierciedlajątodosyćlicznepublikacje,którestanowiąpróbę
wypracowaniakanonupostępowaniadiagnostycznego
wpedagogice.
Sięgającdohistorii,problematykadiagnozymaswójrodowód
wmedycynie4,rozwijasięzaścorazintensywniejodczasów
Hipokratesa,któryjakopierwszywswychpracachzawarłopisy
choróbipodstawowesposobyichrozpoznawania.Tomedyczno-
przyrodniczeujęciediagnozyprzeniesionopoczątkowo
ibezpośredniodonaukspołecznych,któredodzisiajwpraktyce
koncentrująsięnanegatywnychstanachrzeczywistości,niezależnie
odobowiązującejcorazpowszechniejteoriinakazującejprowadzenie
diagnozywdwóchperspektywach:zdrowia(perspektywa
dominująca)ichoroby(perspektywajedyniepomocnicza).