Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ipoprosiliojaknajszybszeprzybycie,czuła,jakzamiera
jejserce.Podświadomiewiedziała,żetoniemożebyćnic
dobrego.Niemyliłasię.Wezwanoją,żebypożegnałasię
zojcem.Dotarłatamzmatkąwostatniejchwili.
–Tatko–dopadładojegołóżka.–Tatko,niezostawiaj
mnie–prosiłazełzamiwoczach.
Wzrokmiałnadzwyczajprzytomny.Uśmiechnąłsię
delikatnie,ztrudem.Chciałcośpowiedzieć.Nachyliłasię
nadnim,żebylepiejsłyszeć.
–Walcz.Niepoddawajsię.Podążajzagłosemserca.Nie
przejmujsiętym,cosobiekiedyśumyśliłem.Miłośćjest
najważniejsza.
Każdesłowobyłodlaniegowysiłkiem.Szybkotraciłsiły.
Śmierćczyhałatużprzyjegołóżku.Camillastałaztyłu.
Niepodeszła,żebywziąćumierającegomężazarękę.
Ichmałżeństwodawno,dawnotemuprzestało
funkcjonować.Tylkozwygodyimożezobawyprzedtym,
copowiedząludzie,nierozwiedlisię,trwającwmartwym
związku.Ostatnimiczasyprzestalijużukrywać,żeledwie
siętolerują.
Leeścisnęłaojcowskądłoń,wiedząc,żekiedy
onodejdzie,onauczuciowozostaniesierotą.Teraz
bardziejniżkiedykolwiekżałowałapodjętychdecyzji.
Toprzezniestraciłatyleczasu.Natakdługozostawiła
rodzinnydom,akiedywreszciewróciłaniczymsyn
marnotrawny,tenczaszostałjejbrutalnieodebrany.
Matkawciążstałazboku.Spokojna,dystyngowana.
Nieporuszona.Zimnaniczymgreckiposąg.
Leezerknęłananiąoskarżycielsko.Camillanigdynie
potrafiłaokazywaćemocji,wszczególnościtych
związanychzmiłościąiżalem.Najczęściejzdarzałojejsię
wpadaćwzłość.O,tak.Potrafiłasięzłościć.Wściekać.
Dostawaćfurii,chociażnigdyniepodnosiłagłosu.Nigdy
niekrzyczała,ajednakwystarczyłonaniąspojrzeć
wchwilach,kiedytraciłanadsobąkontrolę,bywiedzieć,
żemaochotęrozszarpaćczłowiekanastrzępy.
KiedyLeesłuchałajejrankiemwdniupogrzebu,czekała
natakiwłaśniewybuch.
–Jużdośćprzysporzyłaśnamzmartwień–dodała
