Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
mogłanawetpoudawaćSharonStone.Rozejrzałasię
dokołazdumiona,żewbarowymsąsiedztwiewidzi
ażtyleinteresującychtwarzy.
–Będziemymusielitokiedyśnadrobić–odpowiedział
mężczyzna,którychoćzkażdąsekundąprzystojniejszy,
wciążjednakbyłniższyodniejimimowszystkożonaty.
Ciekawe,gdybywypiłajeszczejednegodrinka,może
równieżtenstanmógłbysięzmienić.Naprzykład
onstałbysiętrochęmniejżonaty,zachichotała
zadowolonazeswojegodowcipu.Jejtowarzyszuznał
śmiechzakomplementpodswoimadresemipocałował
jąwrękę.
Nie,dalejjestmocnożonatyiztrójkądzieci,
stwierdziłaMartaznagłymznużeniemizabraładłoń
swemuzastępcy.Zgracjązeskoczyłazestołka
barowego.
–Lecęjuż.Pozdrówpozostałych.Idozobaczenia
wponiedziałek.
Toostatniedodałanawypadek,gdybyjednak
wydawałomusię,żeonajakzwyklebędziepracować
przezkolejnyweekend.Sięgnęłapotorebkę
ieleganckimkrokiemprzeszłaprzezholdodrzwi,
zaktórymiczekałananiątaksówka.Kątemokawidziała
szacującejąspojrzeniasiedzącychprzypiwieNiemców.
Tegodniaczułasięniepokonana.Wiedziała,żejej
wewnętrznaenergiastanowibardzosilnymagnes.
Każdypragnąłznaleźćsięwstrefiejejoddziaływania.
–Do„MorskiegoOka”–poprosiłakierowcę,który
odrazuzdużymprzyspieszeniemwjechałwSzeroką.
Poparuminutachjazdyzaczęłasiętrochęuspokajać,
aletriumfalnynastrój,trwającyodzakończenia
perfekcyjniezorganizowanejkonferencji,wciążsię
utrzymywał.Pomyślała,żemożepowinnakupićkwiaty,
aleszybkozrezygnowała–spóźniłabysięjeszcze
bardziej.Siostrabyłazbyttaktowna,byzwracaćjej
uwagę,aleMartadobrzewiedziała,żesprawiłabyjej
przykrość.Zpewnościąinnigościeprzyniosącałe
naręczakwiatów.
Niemyliłasię.Gdytylkowysiadłaztaksówki,
