Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Dobrze–odparłwkońcu,kiwającgłową.Kącikijegoustnieuniosłysięani
omilimetr,alezmarszczkimimicznewokółoczusiępogłębiłyiPatiwidziaławnich
terazmniejtroski,awięcejsympatii.
–Tato,amożezapytasz,jakMarekplanujeichutrzymaćpoślubie?–zapropo-
nowałJacek.
Stefanzmrużyłoczy.
–Mamnadzieję,żetakichrozmówuniknęprzynajmniejprzeznajbliższychkilka
lat–oznajmił.
MarekprzesuwałpowolikciukiempowierzchuspoconejdłoniPatrycji.Nadal
niewydawałsięzakłopotanyanispięty.Wręczprzeciwnie,byłoaząspokoju.
–Teżmamtakąnadzieję–odpowiedział,nieprzestającsięuśmiechać.–
Awmiędzyczasiechętniedowiemsię,jakwyglądawaszeżyciewStanach.
–Aco,teżmyśliszostudiachzagranicą?–rzuciłJacek.
–Ktowie.Zawszetojakiśpomysł.
Patisięzdziwiła.Nigdysięniedowiedziała(aleteżniebyławtymtemaciezbyt
dociekliwa),coMarekplanowałpoliceum.Zacisnęłapalcemocniejnajegodłoni,
jakbytomiałopowstrzymaćgoprzedpozostawieniemjejsamejwMalinowie.
–Alezawszemnieciekawiło,dlaczegoludziedecydująsięnawyjazdażzaocean
–ciągnąłchłopak.–Opowiecieotym?
Dlawielutentematmógłbybyćdrażliwy,jednakniedlaStefana.Patrycjaod-
niosławrażenie,żeMarekjakimścudemotymwiedział,bobardzoodważniezadał
topytanie,którymjednocześnieodwróciłuwagęodsiebieiokazałzainteresowanie
ojcemswojejdziewczyny.BSprytnie”–pomyślała,widząc,żetataprzygotowujesię
dorozpoczęciadłuższegowywodu.Uwielbiałopowiadaćoswojejpracy.
Mówiłprzezbitychpiętnaścieminut,podczasktórychMarekokazywałmunie-
gasnącezainteresowanie.Zatoresztasłuchającychzaczęłaodpływaćmyślamigdzie
indziej,bodobrzeznałatęhistorię.
Jacekwyjąłtelefonisądzącpojegozadowolonejminie,pisałdoMarychy.Pati
niewątpiła,żejejkoleżankazachwilęsięunichpojawi.DopókiJacekbyłnamiej-
scu,chcielisięsobąnacieszyćnazapas–natyle,nailebyłotomożliwe.Patrycjazro-
biłabytosamo,gdybymusiałanadłużejrozstaćsięzMarkiem.Miałacichąnadzieję,
żenigdydotegoniedojdzie,aleprzedchwiląbardzodobitniezdałasobiesprawę,że
topłonnanadzieja.Zakilkamiesięcybędziezdawałmaturęiświatstanieprzednim
otworem.Jeślichciałstudiować,niemógłzostaćwMalinowie.Tamyślzaniepokoiła
Pati,anieprzyjemneciarkizjeżyływłosynajejkarku.
Zrobiłojejsięnaglebardzoniewygodnieizaczęłasięwiercić.Zapragnęła
przytulićMarkamocnoinigdygoniepuszczać.Jużzupełnieniesłyszałasłów
ojcaiwiedziała,żenadalcośmówi,tylkodlatego,żejejchłopaknieustannie
42–
