Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Niebyłojużczymdysponować.Codzienniewracałazpracy
osiedemnastej,liczącnaciszęispokój.Niestetywwynajmowanej
kawalerceczekałyjązazwyczajbałagan,głośnamuzyka
ipa​pie​ro​so​weopa​ry.Awśródtegowszyst​kie​go–jejsio​stra.
–Dałamcipieniądze,bopotrzebowałaśnaskładkiklasoweina
kse​ro,atyfaj​kiku​pi​łaś?–Ka​ro​li​naniemo​głapo​wstrzy​maćżalu.
–Wyluzuj,sztywniaro!–Lidkaroześmiałasięjejwtwarz,dodając
pochwi​li:–Nu​dzimisięjużucie​bie.
–Cieszsię,żewogó​lemo​żesztumiesz​kać.
–Mamwdupietwojąłaskę!–Siostrastrzeliłafocha,spakowałasię
ijeszczetegosamegodniawróciładorodziców.Karolinanie
wiedziała,coimnaopowiadała,jednaktojąrodzicewinilizapowstałą
sy​tu​ację.
Maciejapoznaławpracy.Byłdostawcą.Kilkatygodniupłynęło,
zanimzaprosiłjąnarandkę.Obojespokojni,pasowalidosiebiejak
ulał.Karolinaczułasięprzynimbezpiecznie.NatomiastgdyMaciej
po​znałjejro​dzi​ców,na​tych​miastpod​jąłde​cy​zję.
–Muszęcięstądzabraćjaknajszybciej,kochanie–powiedział
imoc​nojąprzy​tu​lił,gdywra​ca​lizpierw​szejwi​zy​ty.
Porokuwzięliskromnyślub.Postanowiliwyjechaćnadwalata
zagra​ni​cę.Tylecza​sumia​łoimwy​star​czyć,byza​ro​bićnadom.
***
Dariakończyłatrzeciąklasęliceum.Chciaławyjechać
zprzyjaciółmipodnamiot.Matkajużuległajejnamowom,jednak
oj​ciecsta​now​czopro​te​sto​wał.
–Załatwiłemciwakacyjnąpracę–poinformował.–Prawie
zawaliłaśrok.Miesiącpopracujesz,adrugispędzisznad
pod​ręcz​ni​ka​midoma​te​ma​ty​ki.
–Cotozapraca?–Dariawykazywałanikłezainteresowanie.Była
ob​ra​żo​nanaojcazaod​mo​wę.
–Wbi​blio​te​ce.Bę​dzieszpo​ma​gaćprzyka​ta​lo​go​wa​niuksią​żek.
Córkapogardliwiewydęłaustaispojrzałanamatkę.Bożenazrobiła
tosamo.
–Wbibliotece?Sąwakacje,atychceszjąwśródksiążek
schować?–naskoczyłanamęża.–Stukniętyjesteś!Porozmawiam
zmoimszefem.Przyjmujenalatostudentówdopracy,tomożeiDarii
udasięcośza​ła​twić.
Kilkadnipóźniejmatkazcórkąsiedziałyprzyjednymbiurku.Daria