Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1
BulwarKrólaSaula,TelAwiw
Jaknawydarzenietakwyjątkoweiryzykownedla
instytucjiwszystkoprzebiegłobezrozgłosu,
zzadziwiającądyskrecją.Owszem,byłodramatyczne
oświadczenietransmitowanenażywoprzezmedia,
aponimemocjonującespotkanienowegogabinetu.
OdbyłosięteżhuczneprzyjęciewTyberiadzie,które
AriSzamronwydałwswejwillinadjezioremGenezaret.
Przybylitamwszyscyprzyjacieleiwspółpracownicy
zczasówjegoniezwykłejprzeszłości–asywywiadu,
politycy,watykańscyduchowni,londyńscymarszandzi,
anawetsłynnyzłodziejdziełsztukizParyża.Pragnęli
życzyćmupowodzenia.Pozatymjednaksprawanie
zwróciławiększejuwagi.Jednegodniazapotężnym
biurkiemzprzydymionegoszkłasiedziałUziNavot,
anazajutrzmiejscewgabinecieszefazająłGabriel.
Pozatymnicsięniezmieniło.Znikłotylkonowoczesne
biurko.Gabrielnigdyniegustowałwszkle.
Zdecydowaniewolałdrewno.Itobardzostare.
Atakżeobrazy.Szybkouświadomiłsobie,żeniezdoła
przetrwaćdwunastugodzindzienniewpokojubez
obrazów.Umieściłwięcnaścianachparęwłasnych,bez
podpisu,atakżekilkadziełswojejmatki,zażycia
jednejznajwybitniejszychmalarekIzraela.Powiesił
nawetwielkiabstrakcyjnyolejpierwszejżony,Leah,
namalowanywczasach,gdyobojestudiowaliwSzkole
SztukPięknychBesaleelwJerozolimie.Późnym
popołudniemzdarzałosięteżsłyszećarieoperowe
