Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wtedyuciekaporazpierwszywswymżyciu,bootokolejny
oddziałwojskanawołujegapiów–bypodeszli,bysięzbliżyli.Trzeba
imkogoś,ktouprzątnietrupy;Konstantyprzezorniebierzenogi
zapas.
Tymczasempocichu–więcimówisięotymszeptem–znikają
koledzyinżynieraKotkowskiego.–Jaktoznikają?–wykrzykuje
zniedowierzaniemHelena.Izydorsyczyzezłością:niewolno,nielzja
krzyczeć,ścianymająuszy!Bądźgotowananajgorsze–zalecajej
wreszcie.Bądźgotowa–łamiemusięgłos–nato,żeijapewnego
dnianiewrócę…
Aleprócztegoojciecplanuje:byprzedrzećsiędoNiemców,sąjuż
niedaleko,wszakwdarlisięwgłąbRosjiostatniąfaląfrontowej
ofensywy,więcbyleprzedrzećsiędonich,apotemjakimścudem
dosiebie,nadmorze.Przedrzećsię–łatwopowiedzieć!
Pewnegodniaznocnejzmianyniewracaozwykłejporze,nie
magoteżwieczorem.Helenazpoczątkuniedopuszcza
najczarniejszychmyśli.Jednakwfabrycerozkładająręce–był,
wyszedł,poszedł–iodwracająprzytymwzrok.Lokalniczekiścinie
przyjmująjej,mająważniejszesprawynagłowie.–Możepije?
–sugerują.–Możemainną?
Leczzarazisąsiedzisięodwracają,unikająrozmów,więcmatka
jużwszystkowie,niemożemiećdłużejzłudzeń–rwiewłosy,
spazmuje,przeklinaciemiężców,ażktośsurowo,przykładającprzy
tymmocnopięścią,tozresztąjedenzsąsiadów,nakazujejejprzestać
–pocóżnainnychsprowadzaćnieszczęście?(Konstantyowegobicia
niewidzi,szukawtedyczegośdojedzenia;Marysiamujednak
opowiada).
Wreszciejeszczektośinnypotwierdzaszeptem:wzięli,zamknęli.
Matkaponowniepukadourzędów–kanciastywruchach,dopóki
trzeźwy,czekistaplujewpodłogę,bujasięnakrześle.Dopieroprzy
okazjikolejnejjejwizytymówioprocesie.Matkabłaga:pozwólcie
