Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WSTĘP
N
przedstawienialosówjednejzwielurodzin
iniejszaopowieśćjestbeletrystycznąformą
deportowanychnaSyberięw1940roku.Sątowydarzenia
widzianeoczamiiodbieranesercemdwudziestoletniej
dziewczyny.Walkaoprzetrwanie,ciężkieprzeżycia,
chorobyorazzmaganiesięzniewyobrażalnąnędzą
igłodembyłyjejosobistymudziałem.Wszystko
torodzinieMigasównaprawdęsięprzydarzyło.
WspomnieniaPaniApoloniiwciążżyjąwjejpamięci
iwsercu.Możeniecoprzybladły,zpewnościączaszatarł
niektóreszczegóły,częściowozasnułmgłąniepamięci,
alecałkiemwymazać,wyrzucićichzsercaniepozwolił.
Toniemożliwe.Kiedyopowiadaotamtymżyciu,łzy
częstoszkląsięwjejoczach.Wspomnieniawciążranią
duszę.Niepotrafiopowiadaćspokojnie.Częstoprzerywa,
akiedyponowniewracadotematu,wjejopowieści
niemalsłychaćdalekiszumposępnejidzikiejtajgi,
skrzypiącyśniegpodnogamimilczącychludziipod
płozamisań,parskaniekonilubhuktrzaskających
odmrozudrzew.Mroźnepowietrzezatykadech
wpiersiach,czućchłód,którysięwciskaprzezszpary
baraku,jakteżzapachbudzącejsięwiosnyiurok
krótkiegolata.Czujesięrównieżból,goryczigniew
zesłańców.Ichbezradność,żal,osobistetragedie,
niekiedydrobneradości,młodzieńczeżarty,atakże
poważnąmiłość.
Jejwspomnieniastarałamsięoddaćnajwierniej,jak
potrafiłam.Mamnadzieję,żeprawdziwewątkizniewielką
domieszkąfikcjiliterackiejstworzyłyklimattamtego
czasu.
Oczywiście,ludzkąpamięćzacieraczas.Potylulatach
zawodzi,ranysięzabliźniają,maleją,aleto,cozachowała
pamięćPaniApoloniiorazjejrodziny,opisałam.Jeśli
