Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
PanieProfesorze!
Zaczynasięnowyrokakademicki2008/2009,aPanaProfesoraniema
wnaszymZakładzieOświatyDorosłych.Trudnonamwtouwierzyćitrud-
nowyrazić,jakwielkąpustkęczujemywokółnas.Wszystkomiałobyćtak,
jakprzedwakacjami,ajużnigdytakniebędzie.
JeszczewsierpniuzdążyłPanProfesorprzywitaćsięznamiipożegnać
zarazem,choćniktznasotymniewiedział.NiemaPanaProfesoraznami
nauczelni,alejestPanwnaszychsercachipamięci–inazawszejużtam
pozostanie.
JestPanProfesorwksiążkach,artykułach,którenapisał,wmyślach,
którenamprzekazał,wradach,których–gdypotrzebowaliśmy–dokońca
swojegożycianamPanudzielał.
JestPanProfesorwrelacjachzinteresującychpodróży,wdowcipach
opowiadanychtakbarwnie,wspojrzeniach,uśmiechachimiłychgestach,
którymibyliśmyobdarowywaniprzezwszystkielatawspólnejpracyipod-
czaswielurozmów,tychoficjalnychitowarzyskich.
NauczyliśmysięodPanaProfesorabardzowiele,choćzpewnością
jeszczesporomoglibyśmysięnauczyć.
WieluznaszawdzięczaPanuProfesorowiswojemagisteriaidoktoraty,
aleprzedewszystkimwdzięcznijesteśmyPanuzato,żeuczyłnasPan,jak
łączyćzesobąludzi,anieichdzielić,jakrozmawiaćzinnymi,nieraniącich,
awłasnymprzykłademuczyłnasPanProfesortego,jakzwyczajniebyćdo-
brymczłowiekiem.
WostatnimnatomiastokresieuczyliśmysięodPanaProfesorajeszcze
jednego–jakdzielnieizwielkągodnościązmagaćsięztrudnościamido-
rosłości.
DziękujemyPanieProfesorzezatowszystko.
DziękujemyNauczycielu,OpiekunieinaszPrzyjacielu.
współpracownicyzZakładuOświatyDorosłych
Poznań,wrzesień2008
