Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
umożliwiającegooglądaniefilmów,zacząłkorzystaćzusług
lokalnejwypożyczalnisnów.Filmytraktowałjakodoskonałą
rozrywkęiodskocznięodprozydniacodziennego.Byłprawdzi-
wympasjonatemXmuzyiMagdawielerazymówiławżartach,
żepowinienzostaćkrytykiemfilmowym.
WczwartkoweprzedpołudnieMichałponowniezjawiłsię
wszpitalu.Byłlekkozaniepokojony,bowiemterminporodu
miałprzypaśćdwadnitemu.Odtamtejporydręczyłogonie-
pokojąceprzeczucie,awjegomyślachczaiłosięzłowieszcze
zdanie:–Cośjestnietak!Ukojenianieprzyniosłynawetsłowa
lekarza,któryzapewniałobojemłodychrodziców,żepowinni
przyjąćodrobinętolerancjiczasowejinietraktowaćprognozo-
wanejdatyporodujakoostatecznej.
–Ciążamaprawidłowyrozwój–stwierdziłlekarz–nabie-
żącośledzimypojawiającesięupanirozwarcie.Moimzdaniem
donarodzindojdziewtrakcietrzechnajbliższychdni.Proszęsię
odprężyć,zachowaćspokójibyćdobrejmyśli.
NastępnegodniamłodzipaństwoWerlichponowniespędzili
zsobączaswsalitelewizyjnej.
–Niemartwsię–powiedziałaMagdaizłapałaswojegomęża
zadłoń.–Dzisiajurodzę.
–Tochybajapowinienempocieszaćciebie,anietymnie–
stwierdziłjejrozmówca.
–Teoretyczniemaszrację–zażartowała.–Wieszczegotak
naprawdęjestemciekawa?
–Czego?
–Czysprawdziszsięwroliojca.
–Ja?!–odpowiedziałpytanieminiemalnatychmiastdodał:–
Będęnajlepszymtatąnaświecie!
PunktualnieopiętnastejtrzydzieściMichałwsiadłdoautobusu.
Przeznajbliższychpięćdziesiątminut,czekałagopodróżdoIłży.
Zająłmiejsceispojrzałwokno.
PonaddachamiRadomiarozpościerałsięnieskazitelnybłękit
sierpniowegonieba.Dzieńbyłupalny,azarazembardzoduszny.
27
