Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
W.Baluch:Doświadczenieodcieleśnione…
35
proces.Nowąempetrójkąmożemysiępochwalić,położyćnastolelubprzypiąć
weksponowanymmiejscu.Jednakwtrakciekorzystaniaznowoczesnychroz‑
wiązańtechnologicznychpojedynczeichelementyczęstoznikająznaszego
polawidzenia.Wceluuświadomieniategoprocesuwystarczyprzypomnieć
sobiemiającenasnaulicyosoby,którezróżnymzaangażowaniememocjonal‑
nymlubmotorycznymgadająfldosiebie”.Wariaci?Ależskąd.Toprzecieżnaj‑
zwyklejsiużytkownicykomórekzpodpiętymiminiaturowymisłuchawkami
imikrofonem.AterazspróbujmysobiewyobrazićstaregoKrappatak,jakgo
opisujewdidaskaliachBecket,którysiedziprzypustymstoleinaglezaczyna
gadać,takjakbydosiebie…?Niesądzę,abytakiobrazwywoływałnaszedomy‑
słyoszaleństwiebohatera.Konsekwencjedlainterpretacjisztukidramatycznej
mogąbyćjednakznaczniepoważniejsze.Zdialogizowanamedialnieprzestrzeń
dramatuBecketaprzemieniasiębowiemwmiejscetradycyjnegomonologu.
Głównytematdramatu,jakimpozostajeciągłośćtożsamościjednostkirozpięta
naczasowejosiludzkiegożycia,niewydajesięnaruszony.Nakładającesięna
siebiegłosyKrappazróżnychokresówjegożyciasplatająsięzsobą,tworząc
krytycznąprzestrzeńdialogiczną,októrejwspominałMichaiłBachtin.Głos
pozbawionyróżnorodnejpodstawymaterialnejzdajesięjednakdystansować
bohatera,azanimodbiorców,oddoświadczeniajegożyciazawartegowwypo‑
wiadanychorazwysłuchiwanychsłowach.Tokolejny,mogłobysięwydawać,
paradoks,alewłaśniezapośredniczeniezapamiętywanegoizapisywanego
przezKrappadoświadczeniaswojegożycianaróżnychnośnikachmedialnych
orazporządkowanieswojegożyciazapomocąróżnychflformatówpamięci”
,
pozwalazbliżyćsiędotego,cowdramacieBecketapoddanezostałorefleksji,
czylidoludzkiegodoświadczenia.
Wyjaśnienietegoparadoksuniewydajesięszczególnietrudne.Konfronta‑
cjawielorakichsposobówzapisudoświadczeniażyciowegoKrappawytwarza
miejscaprzecinaniasięróżnorodnychkodów.Takiemiejsca,jakpisałJuriŁot‑
man,stanowiąpodstawępowstawaniailuzjiżycia.Ciekawsząjednakodpodej‑
ściasemiotycznegobędziezapewneperspektywateatralna,gdyżrealnycha‑
rakterscenypozwalanapowiązanieposzczególnychkodów,językówpamięci
zmaterialnościąichnośników.ZapiskolejnegorokużyciaKrappaufundo‑
wanynaprzypomnieniuwybranychnagrańzwcześniejszychlat,nieogranicza
siębowiemjedyniedodyskursywnychkonfrontacji,alewpisujesięwrytuał
żywychwypowiedziorazzachowań.Krappodwiedzakawiarnie,gdziepopia
alkohol,sporządzanotatki,którepotemwykorzystujedonagrania.Samenagra‑
niaopisywanesąwwielkiejksiędzebuchalteryjnej.Przyniesieniemagnetofonu
orazwspomnianejksięgitoczęśćrytuału,któregodetalicznyopisznajdujesię
wdidaskaliachnapoczątkudramatu.Głównymijednakrekwizytami,pozwa‑
lającyminaumacnianiezwiązkupomiędzyzapamiętanymdoświadczeniem
ajegopodmiotem,sąwspominanejuższpule.Krappprzyglądasięim,uśmie‑
chadonichorazdelektujeichnamacalnąobecnością.Przyjemnośćczerpietakże
