Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ZkoleidefinicjaDZwpracyautorstwaK.M.EisenhardtiJ.A.Martina
(2000)przyjęłainnypunktciężkości,gdzieDZtonprocesyorganizacji,które
wykorzystujązasoby–konkretnieprocesyintegrowania,rekonfigurowania,
zdobywaniaiuwalnianiazasobów–tak,abynadążaćzazmianaminarynku,
anawetjekreować”(Eisenhardt,Martin2000s.107).Charakterystyczne,że
wdefinicjiK.M.EisenhardtiJ.A.Martinajestmowaonprocesachorganizacji”,
zatemlokalizacjaDZwtymrozumieniutoorganizacjawujęciucałościowym,
aniejakaśkomórkaorganizacyjnaczypojedynczymenedżer.
PojęcieDZ,podobniejakicałakoncepcjaDZbudząkontrowersje(Arend,
Bromiley2009;Barreto2010;Karna,Richter,Riesenkampff2015;Newbert2007),
cozpewnościązapoczątkujedalszepracenatematDZzarównowwarstwiekon-
cepcyjnej,jakiwwarstwieempirycznegotestowania.Obserwowanekontrowersje
idylematyniesąniczymwyjątkowymwprocesierozwojustrukturyteoretycznej,
awłaściwiewydająsiękoniecznymetapemnadrodzestopniowegodojrzewania
paradygmatu.ZresztąwrozumieniuKuhna(1968)określonyparadygmatnigdynie
wyjaśniabadanychzjawiskwsposóbidealny,ajedynienzabiega”ouznanieśrodowi-
skaakademickiego,rywalizujączinnymiatrakcyjnymistrukturamiteoretycznymi.
WtymmiejscuwypadapoprostuzgodzićsięzShepherdiSuddaby(2017),
którzyanalizującprocestworzeniateoriiwnaukachozarządzaniu,twierdzą,że
“Aktnazwaniagłównychkonstruktówzarazwewstępnychetapachtworzenia
teoriijestkluczowymkrokiem,ponieważnawetjeślinarracjateoretycznanie
jestjeszczecałkiemjasna,asamkonstruktjestnieostry,aktformalnegonazy-
waniazjawiskajestniezbędnydlakoncepcyjnegowyodrębnieniagozmasowe-
go4szumu’codziennychdoświadczeńorazmasowego4szumu’dotychczaso-
wychbadań”(Shepherd,Suddaby2017,s.65).Wtymsensienależypodkreślić,
żeterminndynamicznezdolności”okazałsiębardzofortunniewybrany,ponie-
ważwskazujenapewneważneiintuicyjniedostrzeganezjawiskazachodzące
zarównowsamychwspółczesnychorganizacjach,jakiichotoczeniu.Abyjed-
nakkoncepcjaDZfaktyczniemogłasiędalejrozwijać,koniecznesądalszepra-
cesłużącewypracowaniupowszechnieakceptowanychdefinicjidlapojęć
stanowiącychjejrdzeń,atakżedalszepracezarównokoncepcyjne,jakiempi-
rycznedostarczająceargumentówumożliwiającychrozwiązaniegłównychdy-
lematówzarządczychzwiązanychzDZ.
Interesującąpróbęrozwiązaniaczęścitychproblemówpodjęliniedawno
DiStefano,PeterafiVerona(2014),wykorzystującwtymcelumetaforęnUkła-
dunapędowegoorganizacji”(nTheOrganizationalDrivetrain”).Zdaniemtych
autorów,podobniejakwrowerze,wktórymukładnapędowyopierasięna
współdziałaniudwóchkółłańcuchowych,takwprzypadkuDZ,abymogłysię
onerozwijaćworganizacji,potrzebnesązarównopewneumiejętnościmenedże-
25
