Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.1.TranscendentnanaturażyciawujęciuGeorgaSimmla
15
1.1.1.„Jesteśmyskalami”–granicznycharakterludzkiejegzystencji
Simmel(2007)uważa,żewdanymmomencieswojegożyciaczłowiekznaj-
dujesięnaokreślonympoziomiewiedzyiumiejętnościorazgotowościdopod-
jęciaokreślonychrólizachowań.Pozycjęczłowiekawświecieokreślazatem
fakt,żewkażdymwymiarzeswoichdyspozycjiizachowańprzemieszczasięon
nieustanniepomiędzydwiemagranicami,którewyznaczają
[ś]formalnąstrukturęnaszegobycia,wypełniającąsięwswychróżnorodnychpery-
feriach,zajęciach,losachkażdorazowoinnątreścią.[ś]Każdatreśćżycia,takajak:
uczucie,doświadczenie,działanieczymyśl,posiadaokreślonąintensywnośćibarwę,
określonekwantumipozycjęwpewnymporządku(ibidem:15).
Wtymujęciuczłowiekjestskalą,którejgranicewróżnychkierunkachsam
wyznacza.Zajmującmiejscenatejskalijegoegzystencja,przyjmujeokreśloną
formę,którąwypełniatreśćorazwartośćżyciaodczuwanawdanejgodzinie,na
danymetapierozwoju.Możnapowiedzieć,żeżycieczłowiekatoobszarzakre-
ślonypomiędzygórnąidolnągranicąjegomożliwości.Wtakimujęciugranica
wydajesiębyćczymśniezbędnymwokreśleniukondycjiludzkiej.Głównysens
filozofiiSimmlawyrażasięjednakwprzekonaniu,żeczłowiekniezawierasię
bezresztywtychgranicach,ponieważ,zdającsobieznichsprawę,możesięgać
potoconiedostępneiposzerzaćgraniceswoichmożliwości.Zjednejstronyjest
więczdeterminowany,zdrugiejposiadanieskończonąprzestrzeńmożliwości
iswobodędoświadczaniaróżnorodności(Simmel,2007).
Granicznycharakterludzkiejegzystencjistanowipunktwyjściadonajbar-
dziejdecydującegosensużycia.Simmelstwierdza,że:
Istnieniegranicyjakotakiejjestkonieczne,alekażdakonkretnagranicamożeza-
razemzostaćprzekroczona,każdeustalenieprzesunięte,każdabarierarozsadzona;akt
przekroczeniaustanawiakażdorazowonowągranicę(ibidem:16).
Wynikaztego,żeżadnakonkretnagranicaniejestkonieczną,gdyżzza-
sadymożebyćprzesunięta,naruszonalubprzekroczona.Stwierdzenietonapa-
waoptymizmem,bowskazujenanieograniczonośćczłowieka,zdrugiejstrony
świadczyjednakotym,żepokonanagranicanigdyniejesttąostateczną.Sam
procesprzekroczeniasprawia,żeto,cowiemyiwcowierzymy,stajesięcoraz
bardziejniepewneiproblematyczne.Naturęczłowiekamożnawyrazićpoprzez
paradoks:
[ś]wkażdymkierunkunapotykamygranice,wżadnymniejesteśmyograniczeni
(ibidem).
Człowiekjestistotągraniczną,nieposiadającązarazemgranicy.
Tadwoistośćnaturyludzkiejjestwyznaczonaprzez:
