Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Zdwóchpierwszychrozdziałówksiążkiwyłaniasięnastępującakonkluzja:
należyposzukiwaćnowychparadygmatówzarządzaniaorganizacjami.Przede
wszystkimkoniecznejestnietylkozaakceptowanie,alewdrożenienowego,syste-
mowegomyśleniajakopodstawyradzeniasobiezezłożonościąwspółczesnejrze-
czywistości.WielcepomocnebyłymiksiążkiM.Leibolda,G
.ProbstaiM.Gilberta
(2005)zawierającaichwłasnąpublikację,aletakżeiwieluwybitnychautorów,
m.in.K.M.Eisenhardta,D.N.Sulla(2001),R.D.Staceya(2001)orazwcześniejsze
praceLeiboldta,ProbstaiGilberta(2002)orazJ.F.Moore(1993).
Nazakończeniewinienjestempewnewyjaśnienieskierowanedomoich
kolegówpublikującychwPolsce.Celowopominąłemichprace,ponieważCzy-
telnicytejksiążkimogądonichłatwodotrzeć.Niechciałempozbawićichtej
możliwości.Ograniczyłemsiędoliteraturyobcojęzycznej.Książkęuzupełniłem
jednakspisemliteraturyzawierającymnajważniejszepozycjepolskichautorów.
Wielewątkówzawartychwtejksiążcebyłoprzedmiotemdyskusji,
wktórejuczestniczyliczołowiprzedstawicielenaukozarządzaniu(konferencje
organizowaneprzezuczelnie:krakowską,wrocławską,poznańską,wałbrzyską
ikonferencjaorganizowanaprzezemniewKatowicach).Dziękujęwszystkim
uczestnikomtychdyskusji.Szczególnepodziękowaniaskładamprof.R.Krup-
skiemuzaJegoniezwyklewnikliweuwagisformułowanewrecenzji.Pozwoliły
mionedostrzecnowekierunkibadań,którenależałobypodjąćwobszarzeteorii
zarządzania.
JerzyRokita
10