Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
filozoficzne.OdnoszęsiędotekstówMoscheBarascha,któryrównież
podkreśla,żeawangardywymagająpodejściaraczejproblemowegoniż
historycznego.
Wtrzecimrozdzialedotyczącymikonoklazmufilozofii,polemizuję
zMichaelemKellym,którypostuluje,żefilozofwswoimzajmowaniu
sięsztukąma–nieomalzkoniecznościwynikającejzjegodziedziny
–podejścieikonoklastyczne.ZgadzamsięnatomiastzAlainem
Besançonem,którystwierdza,żeikonoklazmniemusibyćfizycznym,
skonkretyzowanymdziałaniem.Takiedziałanienazywaonkryzysem
ikonoklazmu,asamikonoklazmuważazaodniesienieintelektualne,
ukształtowanejużwmyśliplatońskiej.Przekonanietoniejestjednak
tożsamezestwierdzeniem,żewszelkidyskursfilozoficznyjestzgóry
przesiąkniętyikonoklazmem.Wykazuję,żefilozofiamożewchodzić
wfuzjęzesztuką,możejąteżoświetlać.Zkoleicichymzałożeniem,
presupozycjątezyKelly’ego,którąstaramsięwydobyć,jestto,
żemyślenie,atakżejęzykniewchodząwfuzjęzdziełami
plastycznymiimuzycznymi.Materiałemdowodowymświadczącym
otym,żejestprzeciwnie,sąrozdziałypoświęconeechomwizualno-
muzycznym,będącestudiumprzepływówideiipojęć,fuzjipomiędzy
myśląfilozoficznąaposzukiwaniemfilozoficznym,obecnymimplicite
wdziełachwizualnychimuzycznych.
TezaKelly’egoujawniatraktowanietekstówiobrazów(Kellynie
piszeomuzyce)jakodwóchodizolowanychodsiebieświatów,
aprzecieżwokresieawangardimodernizmówwszczególności
doświadczamyfilozoficznejimplozjiwsztukę.Samasztukategoczasu
–nacozwracauwagęrównieżWolfgangWelsch[16]–nosicechy
ikonoklastyczne,związanajestzprzekraczaniemobszaruwidzialności,
zkrytycznościąwobeckulturowegoipoznawczegoautorytetu
obrazów.Obrazysąobecnewtekstachjakopotencjalnościmetafor,
podczasgdytekstjestobecnywobrazachjakoideaczykoncept.
Odwracanieuwagi,migotaniejednegowdrugimwydajesięzatemztej
