Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
takiemuzestawieniutematuiproblemuwydobytyzostajekontrast
pomiędzyutopijnyminadziejamiwobecprojektuiideiczłowieka
wawangardachpoczątkuXXwiekuawspółczesnymdyskursemwokół
sztukiodnoszącymsiędotego,coludzkie,wsposóbchłodny
iironiczny.Nazasadniczezmianywobrębietwórczościzaśzwraca
uwagęIwonaLorenc,pisząc,żekreacjaartystycznaczęstoniemajuż
charakterujednostkowego,intencjonalnego,nieulegateż
charakterystycesubstancjalizującej[3].Zmianyteniewątpliwie
wywierająswójwpływnarozumienieczłowiekapoprzezsztukę.
ZjednejstronyprzywołujętupoglądyFryderykaNietzschegoczy
Jeana-FrançoisLyotarda,wobecktórychustosunkowująsię
współcześnifilozofowieiteoretycynowoczesnejiwspółczesnejsztuki
i/lubkultury,jakMichaelKelly,ThierrydeDuve,SusanBuck-Morss,
BernardStiegler,Jean-MichelSalanskis,zdrugiejzaśprzytaczam
wypowiedziartystów,takichjakFryderykChopin,EugèneDelacroix,
WassilyKandinsky,ArnoldSchönberg,PaulKlee,PierreBoulez.
Ujawniająsięwnichskrajnieodmiennepodejściadotakichpojęć,jak
człowiek,dusza,esencja,uniwersalność,całość.Wpismach
wybranychprzezemniewspółczesnychteoretykówrozpoznanezostają
problemypodobnedotego,którystanowiraisond’êtretejpublikacji
–jestnimzwrócenieuwaginaniejakoautomatyczneodrzucanie
niektórychideiipojęć.
ZajmującysięcałeżyciebadaniemkulturyJerzyKmitapisał
wSzkicachzteoriipoznanianaukowego[4]oproblemachzwiązanych
zinterpretacjąhumanistyczną.Uważałtakąinterpretacjęzanader
istotną,ponieważ„jesttoczynnośćspecyficznadlatychwłaśnie
nauk”[5].Dokonującyinterpretacjibadaczmajednakswojepreferencje
codowartości,zpewnościąjesttoaspektniemożliwy
dowyeliminowania,awręczniebyłobytopożądane,abyprzekonania
aksjologiczneniemiałyswojegomiejscawhumanistyce.Sądzę,
żemetodologicznymwyjściemztejsytuacjijestukazanie
