Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
24|dysonanspierWszy
leczzakładawspółtworzenieobrazudźwiękowego.Wyróżnikiem
wykonaniamożebyćjegoszczególnaauraemocjonalna,sposób
zaplanowaniaprzebiegumuzycznejnarracji,atakżewewnętrzna
dramaturgiaformyinterpretowanegodzieła.Dobórśrodkówwyra-
zuiswoistyplanwykonaniastanowiąwypadkowąosobowościo-
wychcechwykonawcy,indywidualnegorozumieniamuzycznych
znaczeńiodczytaniastrukturyformalnejutworu.Niewydajesię
możliwe,abyelementyprzesądzająceoinnościposzczególnych
interpretacjibyłymożliwedoidealnegoskopiowania.Trudnymdo
naśladowaniarysemkażdegowykonaniajestchoćbygospodaro-
waniezjawiskamimetrorytmicznymiiagogicznymi,wynikające
zsubiektywnegopoczuciaczasukażdegowykonawcy;jednostko-
wyjesttakżesposóbwydobyciadźwiękuprzezdanegomuzyka.
Główniezaprzyczynątychindywidualnychróżnicposzczególnych
interpretacjiujawniasięproblemtożsamościowegorozszczepie-
nianautwór,jegonutowyzapisiwykonanie.
Wwartościowaniuwykonaniautworumuzycznegonaszczegól-
nąuwagęodbiorcyzasługująwłaśnietecechy,którekażąwidzieć
winterpretacjijejjedynośćiniepowtarzalność.Nigdyniesąone
jednakocenianewoderwaniuodbazydanych,jakąstanowisam
utwóripartytura.Zależnościmiędzydziełem,partyturąiwykona-
niemszczególniewnikliwiebadałRomanIngardenwrozprawie
Utwórmuzycznyisprawajegotożsamości.OilekoncepcjaGood-
manawpewnymsensiegodziwtwórcząswobodęwykonawcy,
otylepropozycjaIngardenadajemuzykowiszansęwpisanianie-
powtarzalnejinterpretacjiwpolewartościsamegodzieła.
Dziełomuzyczne–partytura–wykonanie:problem
bytowejzależności
DlaRomanaIngardenautwórmuzycznyjestschematycznym
przedmiotemintencjonalnyminiemożnamuprzypisaćbytowej
autonomii,którątoposiadająprzedmiotyrealne,azwłaszcza
