Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
razempracowalinasolnychpolachichociażbyła
tociężkapraca,trafiałysięteżprzyjemniejszechwile,
kiedywprzerwiewspólnieukładaliiśpiewalipiosenki.Ta-
fangpotrafiłgwizdaćnaźdźbłachtrawyisamtworzył
wszystkiemelodie.Kiedyongrał,inniśpiewaliisiedzieli
razemprzywieczornymświetleksiężyca.Salinystałysię
jużczęściąjejżyciainiepomyślałaotym,żekiedyś
będziemusiaławziąćślubistądwyjechać.Widziała,jak
innemłodedziewczynyzewsiwychodziłyzamąż
iwyprowadzałysięzwioski.Wiedziała,cotooznaczało.
Odchodziłyijużniewracały,nazawszeopuszczałypola
iprzecinającąjerzekę.Alejakonamogłabywyjechać?
JakmogłabyzostawićTa-fanga?
Namyślonimodrazusięzaczerwieniła.Bystreoczy
matkimomentalnietozauważyły.
–Co,chceszstądwyjechaćizostaćsynową,żebyś
niemusiałapracować?–kpiłazcórki.–Zawcześnie,
twojakolejbędziedopiero,jakMing-hsinwyjdziezamąż.
–Niechcęślubu.
–Ajaniechcęutrzymywaćstarejpanny.
Ming-yüehniemiałaochotysprzeczaćsięzmatką
iposzładokuchnipokroićwarzywa.Możetodługotrwała
chorobasprawiła,żeA-shemiaławzwyczajuprzekręcać
to,comówiliinniizgóryprzypisywaćimzłeintencje.
Ming-yüehwiedziała,żewtakiejsytuacji,żebyniezrobić
matceprzykrości,lepiejbyłozakończyćrozmowę.Ale
kiedytakrobiła,A-sheczęstoczułasięobrażona.Gdy
tylkoMing-yüehotympomyślała,odwróciłasię
ipopatrzyłanazgarbioneramionamatki.
–Ładniedzisiajwyglądasz,mamo–powiedziała.
